Σελίδα:Athides Aurai Georgios Vizyinos.djvu/109

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
97


—Δεν εἶν’ ἀγέρας, ’σκέφθηκα,
καὶ σένα ποὺ σὲ δέρνει.
Ἡ ἀπελπισιὰ σὲ παίρνει
κ’ ἡ ἀπονιὰ τοῦ κόσμου!—
Κ’ ἐχύθηκ’, ἀπ’ τὸν θάνατο
τὸν δύστυχο ν’ ἁρπάξω...
Ὠιμέ! Πρὶν ἢ προφθάξω
ἐχάθηκ’ ἀπ’ ἐμπρός μου!

Στὰ ρέμματα παράσκυψα,
νὰ τὸν εὑρῶ γυρεύω.
Στὰ ρέμματ’ ἀγναντεύω—
Τὸ λείψανο μ’ ἀχνό!..
Ἐψὲς εἶδα στὸν ὕπνο μου
ἕνα βαθὺ ποτάμι,
—Θεός νὰ μὴν τὸ κάμῃ
νὰ γίν’ ἀληθινό!—




H