Σελίδα:Apollonii Rhodii Argonautica (1900).djvu/125

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΩΝ Γ

πότμον ὑπεξήλυξε· κέαρ δέ μοι ὡς ἐνὶ θυμῷ
τόνδε κατ’ οἰωνὸν προτιόσσεται, ὧς δὲ πέλοιτο.
ἀλλά, φίλοι, Κυθέρειαν ἐπικλείοντες ἀμύνειν,
ἤδη νῦν Ἄργοιο παραιφασίῃσι πίθεσθε.»
 Ἴσκεν· ἐπῄνησαν δὲ νέοι, Φινῆος ἐφετμὰς 555
μνησάμενοι· μοῦνος δ’ Ἀφαρήιος ἄνθορεν Ἴδας,
δείν’ ἐπαλαστήσας μεγάλῃ ὀπί, φώνησέν τε·
«Ὦ πόποι, ἦ ῥα γυναιξὶν ὁμόστολοι ἐνθάδ’ ἔβημεν,
οἳ Κύπριν καλέουσιν ἐπίρροθον ἄμμι πέλεσθαι,
οὐκέτ’ Ἐνυαλίοιο μέγα σθένος; ἐς δὲ πελείας 560
καὶ κίρκους λεύσσοντες ἐρητύεσθε ἀέθλων;
ἔρρετε, μηδ’ ὔμμιν πολεμήια ἔργα μέλοιτο,
παρθενικὰς δὲ λιτῇσιν ἀνάλκιδας ἠπεροπεύειν.»
Ὧς ηὔδα μεμαώς· πολέες δ’ ὁμάδησαν ἑταῖροι
ἦκα μάλ’, οὐδ’ ἄρα τίς οἱ ἐναντίον ἔκφατο μῦθον. 565
χωόμενος δ’ ὅγ’ ἔπειτα καθέζετο· τοῖσι δ’ Ἰήσων
αὐτίκ’ ἐποτρύνων τὸν ἑὸν νόον ὧδ’ ἀγόρευεν·
«Ἄργος μὲν παρὰ νηός, ἐπεὶ τόδε πᾶσιν ἕαδεν,
στελλέσθω· ἀτὰρ αὐτοὶ ἐπὶ χθονὸς ἐκ ποταμοῖο
ἀμφαδὸν ἤδη πείσματ’ ἀνάψομεν. ἦ γὰρ ἔοικεν 570
μηκέτι δὴν κρύπτεσθαι ὑποπτήσσοντας ἀυτήν.»
Ὧς ἄρ’ ἔφη· καὶ τὸν μὲν ἄφαρ προΐαλλε νέεσθαι
καρπαλίμως ἐξαῦτις ἀνὰ πτόλιν· οἱ δ’ ἐπὶ νηὸς
εὐναίας ἐρύσαντες ἐφετμαῖς Αἰσονίδαο
τυτθὸν ὑπὲξ ἕλεος χέρσῳ ἐπέκελσαν ἐρετμοῖς. 575
Αὐτίκα δ’ Αἰήτης ἀγορὴν ποιήσατο Κόλχων
νόσφιν ἑοῖο δόμου, τόθι περ καὶ πρόσθε κάθιζον,
ἀτλήτους Μινύῃσι δόλους καὶ κήδεα τεύχων.
στεῦτο δ’, ἐπεί κεν πρῶτα βόες διαδηλήσωνται
ἄνδρα τόν, ὅς ῥ’ ὑπέδεκτο βαρὺν καμέεσθαι ἄεθλον, 580
δρυμὸν ἀναρρήξας λασίης καθύπερθε· κολώνης

 571 δὴν κρύπτεσθαι ὑποπτήσσοντας Pierson: δὴν κρύπτεσθαι πτήσσοντας L G: δηθὰ κρύπτεσθαι πτήσσοντας vulg. 577-8 om. G Μινύῃσι Merkel: Μινύαισι vulg.