Σελίδα:Apollonii Rhodii Argonautica (1900).djvu/124

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΡΟΔΙΟΥ

ἀντέλλων· τοίῳ οἱ ἀείρετο κάρτεϊ θυμός. 520
οἱ δ’ ἄλλοι εἴξαντες ἀκὴν ἔχον. αὐτίκα δ’ Ἄργος
τοῖον ἔπος μετέειπεν ἐελδομένοισιν ἀέθλου·
«Ὦ φίλοι, ἤτοι μὲν τόδε λοίσθιον. ἀλλά τιν’ οἴω
μητρὸς ἐμῆς ἔσσεσθαι ἐναίσιμον ὔμμιν ἀρωγήν.
τῶ καί περ μεμαῶτες, ἐρητύοισθ’ ἐνὶ νηὶ 525
τυτθὸν ἔθ’, ὡς τὸ πάροιθεν, ἐπεὶ καὶ ἐπισχέμεν ἔμπης
λώιον, ἢ κακὸν οἶτον ἀφειδήσαντας ἑλέσθαι.
κούρη τις μεγάροισιν ἐνιτρέφετ’ Αἰήταο,
τὴν Ἑκάτη περίαλλα θεὰ δάε τεχνήσασθαι
φάρμαχ’, ὅσ’ ἤπειρός τε φύει καὶ νήχυτον ὕδωρ, 530
τοῖσι καὶ ἀκαμάτοιο πυρὸς μειλίσσετ’ ἀυτμή,
καὶ ποταμοὺς ἵστησιν ἄφαρ κελαδεινὰ ῥέοντας,
ἄστρα τε καὶ μήνης ἱερῆς ἐπέδησε κελεύθους.
τῆς μὲν ἀπὸ μεγάροιο κατὰ στίβον ἐνθάδ’ ἰόντες
μνησάμεθ’, εἴ κε δύναιτο, κασιγνήτη γεγαυῖα, 535
μήτηρ ἡμετέρη πεπιθεῖν ἐπαρῆξαι ἀέθλῳ.
εἰ δὲ καὶ αὐτοῖσιν τόδ’ ἐφανδάνει, ἦ τ’ ἂν ἱκοίμην
ἤματι τῷδ’ αὐτῷ πάλιν εἰς δόμον Αἰήταο
πειρήσων· τάχα δ’ ἂν σὺν δαίμονι πειρηθείην.
 Ὧς φάτο· τοῖσι δὲ σῆμα θεοὶ δόσαν εὐμενέοντες. 540
τρηρὼν μὲν φεύγουσα βίην κίρκοιο πελειὰς
ὑψόθεν Αἰσονίδεω πεφοβημένη ἔμπεσε κόλποις·
κίρκος δ’ ἀφλάστῳ περικάππεσεν. ὦκα δὲ Μόψος
τοῖον ἔπος μετὰ πᾶσι θεοπροπέων ἀγόρευσεν·
 «῎Υμμι, φίλοι, τόδε σῆμα θεῶν ἰότητι τέτυκται· 545
οὐδέ πῃ ἄλλως ἐστὶν ὑποκρίνασθαι ἄρειον,
παρθενικὴν δ’ ἐπέεσσι μετελθέμεν ἀμφιέποντας
μήτι παντοίῃ. δοκέω δέ μιν οὐκ ἀθερίζειν,
εἰ ἐτεὸν Φινεύς γε θεᾷ ἐνὶ Κύπριδι νόστον
πέφραδεν ἔσσεσθαι. κείνης δ’ ὅγε μείλιχος ὄρνις 550

 531 ἀυτμή L G: ἀυτμήν vulg. 542 Αἰσονίδαο L G 544 ἀγόρευσεν L G: ἀγόρευεν vulg. 549 θεᾷ Merkel: θεῇ codd.