Σελίδα:Apollonii Rhodii Argonautica (1900).djvu/119

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΩΝ Γ

ὧς δὲ καὶ ὧλλοι πάντες, ὅσοι συνέπονται ἑταῖροι, 365
ἀθανάτων υἷές τε καὶ υἱωνοὶ γεγάασιν.»
Τοῖα παρέννεπεν Ἄργος· ἄναξ δ’ ἐπεχώσατο μύθοις
εἰσαΐων· ὑψοῦ δὲ χόλῳ φρένες ἠερέθοντο.
φῆ δ’ ἐπαλαστήσας· μενέαινε δὲ παισὶ μάλιστα
Χαλκιόπης· τῶν γάρ σφε μετελθέμεν οὕνεκ’ ἐώλπει· 370
ἐκ δέ οἱ ὄμματ’ ἔλαμψεν ὑπ’ ὀφρύσιν ἱεμένοιο·
«Οὐκ ἄφαρ ὀφθαλμῶν μοι ἀπόπροθι, λωβητῆρες,
νεῖσθ’ αὐτοῖσι δόλοισι παλίσσυτοι ἔκτοθι γαίης,
πρίν τινα λευγαλέον τε δέρος καὶ Φρίξον ἰδέσθαι;
αὐτίχ’ ὁμαρτήσαντες ἀφ’ Ἑλλάδος, οὐκ ἐπὶ κῶας, 375
σκῆπτρα δὲ καὶ τιμὴν βασιληίδα δεῦρο νέεσθε.
εἰ δέ κε μὴ προπάροιθεν ἐμῆς ἥψασθε τραπέζης,
ἦ τ’ ἂν ἀπὸ γλώσσας τε ταμὼν καὶ χεῖρε κεάσσας
ἀμφοτέρας, οἴοισιν ἐπιπροέηκα πόδεσσιν,
ὥς κεν ἐρητύοισθε καὶ ὕστερον ὁρμηθῆναι, 380
οἷα δὲ καὶ μακάρεσσιν ἐπεψεύσασθε θεοῖσιν.»
Φῆ ῥα χαλεψάμενος· μέγα δὲ φρένες Αἰακίδαο
νειόθεν οἰδαίνεσκον· ἐέλδετο δ’ ἔνδοθι θυμὸς
ἀντιβίην ὀλοὸν φάσθαι ἔπος· ἀλλ’ ἀπέρυκεν
Αἰσονίδης· πρὸ γὰρ αὐτὸς ἀμείψατο μειλιχίοισιν· 385
«Αἰήτη, σχέο μοι τῷδε στόλῳ. οὔτι γὰρ αὔτως
ἄστυ τεὸν καὶ δώμαθ’ ἱκάνομεν, ὥς που ἔολπας,
οὐδὲ μὲν ἱέμενοι. τίς δ’ ἂν τόσον οἶδμα περῆσαι
τλαίη ἑκὼν ὀθνεῖον ἐπὶ κτέρας; ἀλλά με δαίμων
καὶ κρυερὴ βασιλῆος ἀτασθάλου ὦρσεν ἐφετμή. 390
δὸς χάριν ἀντομένοισι· σέθεν δ’ ἐγὼ Ἑλλάδι πάσῃ
θεσπεσίην οἴσω κληηδόνα· καὶ δέ τοι ἤδη
πρόφρονές εἰμεν ἄρηι θοὴν ἀποτῖσαι ἀμοιβήν,
εἴτ’ οὖν Σαυρομάτας γε λιλαίεαι, εἴτε τιν’ ἄλλον

 370 σφε Pariss. Vrat. Vind.: σφι vulg. ἐώλπει Stephanus: ἐόλπει codd. 373 νεῖσθαι L G 375 οὐκ Vatt. duo, Pariss. nonnulli: οὐδ’ vulg. 376 δὲ Pariss., v. l. in scholiis: τε L G νέεσθαι L G 386 τῷ δε Merkel