Ἀπὸ τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918 ἀποκαθίστανται αὐτοδικαίως εἰς τὴ Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν:
1) Τὰ πρόσωπα τὰ ἀπολέσαντα τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν διὰ τῆς ἐφαρμογῆς τῆς Γαλλο-Γερμανικῆς Συνθήκης τῆς 10 Μαΐου 1γ71 καὶ μὴ κτησάμενα ἔκτοτε ἑτέρων ἰθαγένειαν πλὴν τῆς Γερμανικῆς·
2) Οἱ νόμιμοι ἢ φυσικοὶ κατιόντες τῶν ἐν τῇ παραγράφῳ ἀναφερομένων προσώπων, ἐκτὸς τῶν ἐχόντων μεταξὺ τῶν ἐκ πατρὸς ἀνιόντων Γερμανὸν μεταναστεύσαντα εἰς Ἀλσατίαν—Λωρραίνην, μετὰ τὴν 45 Ἰουλίου 1870·
3) Πᾶν πρόσωπο γεννηθὲν ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ ἐξ ἀγνώστων γονέων ἢ τοῦ ὁποίου ἡ ἐθνικότης εἶναι ἄγνωστος.
Ἐντὸς τοῦ μετὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης ἔτους δύνανται νὰ ἀξιώσωσιν τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν οἱ ἀνήκοντες εἰς μίαν τῶν ἀκολούθων κατηγοριῶν:
1) Πᾶν πρόσωπον μὴ ἀποκατασταθὲν κατὰ τοὺς ὄρους τῆς παραγράφου 1 καὶ ὅπερ ἔχει μεταξὺ τῶν ἀνιόντων αὐτοῦ Γάλλον ἢ Γαλλίδα ἀπολέσαντας τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν κατὰ τοὺς προβλεπομένους ἐν τῇ εἰρημένῃ παραγράφῳ ὄρους·
2) Πᾶς ἀλλοδαπὸς μὴ ὑπήκοος Γερμανικοῦ τινος Κράτους, ὅστις ἀπέκτησε τὴν ἰδιότητα πολίτου τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης πρὸ τῆς 3 Αὐγούστου 1914·
3) Πᾶς Γερμανὸς ἔχων τὴν κατοικίαν αὐτοῦ ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ, ἐὰν εἶχεν ἐγκαταστήσῃ ἐν αὐτῇ τὴν κατοικίαν του πρὸ τῆς 15 Ἰουλίου 1870 ἢ ἐὰν τις τῶν ἀνιόντων αὐτοῦ εἶχε τὴν κατοικίαν του κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ·
4) Πᾶς Γερμανὸς γεννηθεὶς ἢ ἔχων τὴν κατοικίαν του ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ, ὅστις ὑπηρέτησεν εἰς τὰς τάξεις τῶν Συμμάχων ἢ Συνησπισμένων Στρατιῶν κατὰ τὸν νῦν πόλεμον, ὡς καὶ οἱ κατιόντες αὐτοῦ·
5) Πᾶς τις γεννηθεὶς ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ πρὸ τῆς 10 Μαΐου 1871 ἐκ γονέων ἀλλοδαπῶν, ὡς καὶ οἱ κατιόντες αὐτοῦ·
6) Ὁ σύζυγος παντὸς προσώπου, εἴτε ἀποκατασταθέντος εἰς τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν δυνάμει τῆς παραγράφου 1, εἴτε ἀξιώσαντος καὶ ἐπιτυχόντος αὐτὴν κατὰ τοὺς ὄρους τῶν προηγουμένων διατάξεων·
Ὁ νόμιμος ἀντιπρόσωπος τοῦ ἀνηλίκου ἀσκεῖ ἐν ὀνόματι τοῦ ἀνηλίκου τούτου τὸ δικαίωμα νὰ ἀξιώσῃ τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν ἐὰν δὲ τὸ δικαίωμα τοῦτο δὲν ἠσκήθη, ὁ ἀνήλικος δύναται νὰ ἀξιώσῃ τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν ἐντὸς τοῦ ἔτους, ὅπερ θὰ ἐπακολουθήσῃ τὴν ἐνηλικίωσιν αὐτοῦ.
Ἡ ἀξίωσις Ἰθαγένειας δύναται ν’ ἀποτελέσῃ ἀντικείμενον ἀπορριπτικῆς κατ’ ἄτομον ἀποφάσεως ἐκ μέρους τῆς Γαλλικῆς Ἀρχῆς, ἐκτὸς τῆς περιπτώσεως τοῦ ἀριθμοῦ 6 τῆς παρούσης παραγράφου.
Ὑπὸ τὴν αἵρεσιν τῶν διατάξεων τῆς παραγράφου 2, οἱ Γερμανοὶ οἱ γεννηθέντες ἢ ἔχοντες τὴν κατοικίαν αὐτῶν ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ, κἂν ἔτι ὦσιν Ἀλσατοὶ—Λωρραινοὶ δημόται, δὲν κτῶνται τὴν Γαλλικὴν ἰθαγένειαν ἐκ τοῦ λόγου τῆς ἐπανόδου εἰς τὴν Γαλλίαν ἐκ τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης,
Οὗτοι δύνανται ν’ ἀποκτήσωσι τὴν Ἰθαγένειαν ταύτην μόνον διὰ πολιτογραφήσεως, ὑπὸ τὸν ὅρον νὰ ἔχωσι τὴν κατοικίαν των ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ πρὸ τῆς 3 Αὐγούστου 1914 καὶ ν’ ἀποδείξωσι ἀδιάλειπτον ἐν τῇ ἀποδοθείσῃ διαμονὴν τριῶν ἐτῶν χώρᾳ, ἀπὸ τῆς 1 Νοεμβρίου 1918.
Ἡ Γαλλία θὰ ἀναλάβῃ μόνη τὴν διπλωματικὴν καὶ προξενικὴν αὐτῶν προστασίαν, ἀφ’ ἧς στιγμῆς ὑποβάλωσι τὴν περὶ Γαλλικῆς πολιτογραφήσεως αὐτῶν αἴτησιν.
Ἡ Γαλλικὴ Κυβέρνησις θὰ καθορίσῃ τὰς λεπτομερείας, καθ’ ἅς θὰ βεβαιῶνται αἱ κατὰ νόμον ἀποκαταστάσεις, καὶ τοὺς ὄρους, ὑφ’ οὓς θὰ λαμβάνηται ἀπόφασις περὶ τῶν ὑπὸ τοῦ παρόντος Παραρτήματος προβλεπομένων ἀξιώσεων ἐπὶ τῆς Γαλλικῆς Ἰθαγενείας καὶ αἰτήσεων πολιτογραφήσεως.
