χῆς, καθῆκον αὐτῆς ἔσεται νὰ μεριμνήσῃ περὶ τῆς ἐπαναφορᾶς τῆς Γερμανίας ἐν τῇ Κυβερνήσει τοῦ ἐδάφους ὅπερ εἰδικῶς θὰ καθορισθῇ ὑπὸ τῆς Κοινωνίας τῶν 'Ἐθνῶν.
Ἐν ᾗ περιπτώσει ἡ Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν ἤθελεν ἀποφασίσῃ τὴν μετὰ τῆς Γερμανίας ἕνωσιν τοῦ ὅλου ἢ μέρους τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, τὰ δικαιώματα κυριότητος τῆς Γαλλίας ἐπὶ τῶν ὀρυχείων τῶν κειμένων ἐν τῷ μέρει τούτῳ τῆς περιοχῆς θέλουσιν ἐξαγορασθῇ συλλήβδην ὑπὸ τῆς Γερμανίας εἰς τιμὴν πληρωτέαν εἰς χρυσόν. Ἡ τιμὴ αὕτη θὰ ὁρισθῇ ὑπὸ τριῶν πραγματογνωμόνων, ἀποφασιζόντων κατὰ πλειονοψηφίαν. Εἷς τῶν πραγματογνωμόνων διορισθήσεται ὑπὸ τῆς Γερμανίας, εἷς ὑπὸ τῆς Γαλλίας καὶ εἷς ὑπὸ τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν· ὁ τελευταῖος οὗτος δέον νὰ μὴ τυγχάνῃ Γάλλος μηδὲ Γερμανός.
Ἡ ἀπὸ μέρους τῆς Γερμανίας ὑποχρέωσις ὅπως ἐκτελέσῃ τὴν πληρωμὴν ταύτην θὰ ληφθῇ ὑπ’ ὄψιν παρὰ τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν ἐπανορθώσεῳν καὶ πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον ἡ Γερμανία δύναται νὰ παράσχῃ πρώτην ὑποθήκην ἐπὶ τοῦ κεφαλαίου ἢ τῶν προσόδων της, κατὰ πάντα ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Ἐπανορθώσεων γινόμενον δεκτὸν τρόπον.
Ἄν οὐχ ἧττον ἡ Γερμανία, μετὰ ἓν ἔτος ἀπὸ τῆς προθεσμίας, καθ’ ἣν ἔδει νὰ γίνῃ ἡ πληρωμή, δὲν τὸ πράξῃ, ἡ Ἐπιτροπὴ τῶν Ἐπανορθώσεων θὰ μεριμνήσῃ περὶ τούτου συμφώνως πρὸς τὰς τυχὸν δοθησομένας ταύτῃ ὑπὸ τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν ὁδηγίας, ἐκποιοῦσα, ἂν παρίσταται ἀνάγκη, τὸ περὶ οὗ πρόκειται μέρος τῶν ὀρυχείων.
Ἐάν, συνεπείᾳ τῆς προβλεπομένης ὑπὸ τῆς παραγράφου 36 ἐξαγορᾶς, ἡ κυριότης τῶν ὀρυχείων ἢ μέρους αὐτῶν μεταβιβασθῇ εἰς τὴν Γερμανίαν, τὸ Γαλλικὸν Κράτος καὶ οἱ ὑπήκοοι αὐτοῦ θὰ ἔχωσι τὸ δικαίωμα ν’ ἀγοράσωσι τὴν ποσότητα γαιάνθρακος τοῦ Λεκανοπεδίου ἣν θὰ ἐδικαιολόγουν αἱ κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην βιομηχανικαὶ καὶ οἰκιακαὶ αὐτῶν ἀνάγκαι. Δίκαιος διακανονισμός, ὑποβαλλόμενος ἐν εὐθέτῳ χρόνῳ ὑπὸ τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν, θὰ ὁρίσῃ τὰς ποσότητας γαιάνθρακος, τὴν διάρκειαν τοῦ συμβολαίου καὶ τὰς τιμάς.
Ἐννοεῖται ὅτι ἡ Γαλλία καὶ ἡ Γερμανία δύνανται δι’ ἰδιαιτέρων συμφωνιῶν, συνομολογουμένων πρὸ τῆς ὁρισθείσης ἐποχῆς διὰ τὴν καταβολὴν τοῦ τιμήματος ἐξαγορᾶς τῶν ὀρυχείων, νὰ τροποποιήσωσι τὰς διατάξεις τῶν παραγράφων 36 καὶ 37.
Τὸ Συμβούλιον τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν θὰ λάβῃ τ’ ἀπαιτούμενα μέτρα διὰ τὴν ὀργάνωσιν τοῦ ἱδρυθησομένου καθεστῶτος μετὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῶν μνημονευομένων ἐν τῇ παραγράφῳ 35 ἀποφάσεων τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν. Εἰς τὰ μέτρα ταῦτα θὰ περιλαμβάνηται ἡ δικαία κατανομὴ πάσης ὑποχρεώσεως ἐπιβαρυνούσης τὴν Κυβέρνησιν τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, συνεπείᾳ συναφθέντων ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς δανείων ἢ παντὸς ἄλλου μέτρου. Ἡ ἐξουσία τῆς Κυβερνώσης Ἐπιτροπῆς, ἐκτὸς τῆς προβλεπομένης ὑπὸ τοῦ οὗ ἐδαφίου α′), τῆς παραγράφου 35 περιπτώσεως, θὰ λήξῃ εὐθὺς ὡς τεθῇ ἐν ἰσχύϊ τὸ νέον καθεστώς.
Εἰς τὰ ἐν τῷ παρόντι Παραρτήματι ἀναφερόμενα ζητήματα, αἱ ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν θὰ λαμβάνωνται κατὰ πλειονοψηφίαν.
ΑΙ ΥΨΗΛΑΙ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ἀναγνωρίζουσαι τὴν ἠθικὴν ὑποχρέωσιν, ὅπως ἐπανορθώσωσι τὴν ὑπὸ τῆς Γερμανίας τῷ 1871 γενομένην ἀδικίαν εἴς τε τὰ δίκαια τῆς Γαλλίας καὶ τὴν θέλησιν τῶν κατοίκων τῆς Ἀλσατίας καὶ Λωρραίνης, ἀποσπασθεισῶν τῆς Πατρίδος των παρὰ τὴν ἐπίσημον διαμαρτυρίαν τῶν ἀντιπροσώπων αὐτῶν ἐν τῇ Συνελεύσει τοῦ Βορδώ.
