Εἰς ὅλας τὰς ὑπὸ τοῦ ἄρθρου τούτου προβλεπομένας περιπτώσεις ἡ ἀπόφασις τῶν Διαιτητῶν δέον νὰ ἐκδίδηται ἐντὸς εὐλόγου προθεσμίας, ἡ δὲ ἔκθεσις τοῦ Συμβουλίου νὰ συντάσσηται ἐντὸς ἓξ μηνῶν ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἐπελήφθη τοῦτο τῆς διαφορᾶς.
Τὰ Μέλη τῆς Κοινωνίας συμφωνοῦσιν ὅτι, ἐὰν ἐγερθῇ μεταξὺ αὐτῶν διαφορὰ δεκτικὴ κατὰ τὴν γνώμην των λύσεως διαιτητικῆς καὶ ἐὰν ἡ διαφορὰ αὕτη δὲν δύναται νὰ. διευθετηθῇ ἱκανοποιητικῶς διὰ τῆς διπλωματικῆς ὁδοῦ, ἡ ὑπόθεσις θὰ ὑποβάλληται ἐξ ὁλοκλήρου εἰς τὴν διαιτησίαν.
Μεταξὺ τῶν ἐν γένει δεκτικῶν διαιτητικῆς λύσεως διαφορῶν κηρύσσονται αἱ σχετικαὶ πρὸς τὴν ἑρμηνείαν Συνθήκης τινός, πρὸς πᾶν ζήτημα Διεθνοῦς δικαίου, πρὸς τὴν πραγματικότητα παντὸς γεγονότος, ὅπερ, ἂν ἦτο ἀποδεδειγμένον, θ’ ἀπετέλει ρῆξιν διεθνοῦς ὑποχρεώσεως, ἢ πρὸς τὴν ἔκτασιν ἢ τὴν φύσιν τῆς ὀφειλομένης ἐπανορθώσεως ἐκ τῆς τοιαύτης ρήξεως.
Τὸ διαιτητικὸν Δικαστήριον, εἰς ὃ ὑποβάλλεται ἡ ὑπόθεσις, εἶναι τὸ ὑπὸ τῶν Μελῶν ὑποδεικνυόμενον ἢ τὸ προβλεπόμενον ὑπὸ τῶν μεταξὺ αὐτῶν προηγουμένων Συμβάσεων.
Τὰ Μέλη τῆς Κοινωνίας ὑποχρεοῦνται νὰ ἐκτελῶσι καλῇ τῇ πίστει τὰς ἐκδιδομένας ἀποφάσεις καὶ νὰ μὴ προσφεύγωσιν εἰς πόλεμον κατὰ παντὸς Μέλους τῆς Κοινωνίας τὸ ὁποῖον θὰ συμμορφῶται πρὸς αὐτάς. Ἐν περιπτώσει μὴ ἐκτελέσεως τῆς ἀποφάσεως, τὸ Συμβούλιον προτείνει τὰ μέτρα ἅτινα θὰ ἐξασφαλίσωσι τὰ ἀποτελέσματα ταύτης.
Τὸ Συμβούλιον ἐντέλλεται νὰ παρασκευάσῃ σχέδιον Διαρκοῦς Διεθνοῦς Δικαστηρίου καὶ νὰ ὑποβάλῃ τοῦτο εἰς τὰ Μέλη τῆς Κοινωνίας. Τὸ ἐν λόγῳ Δικαστήριον θὰ ἐπιλαμβάνηται πάσης διεθνοῦς χαρακτῆρος διαφορᾶς, ἣν τὰ Μέλη θὰ τῷ ὑποβάλλωσιν. Ὡσαύτως θὰ γνωμοδοτῇ συμβουλευτικῶς ἐπὶ πάσης διαφορᾶς ἢ παντὸς θέματος ὑποβαλλομένων αὐτῷ ὑπὸ τοῦ Συμβουλίου ἢ τῆς Συνελεύσεως,
Ἐὰν ἀναφυῇ μεταξὺ τῶν Μελῶν τῆς Κοινωνίας διαφορὰ ἱκανὴ νὰ ἐπενέγκῃ ρῆξιν καὶ ἐὰν ἡ διαφορὰ αὕτη δὲν ὑπεβλήθη εἰς τὴν ὑπὸ τοῦ ἄρθρου 13 προβλεπομένην διαιτησίαν, τὰ Μέλη τῆς Κοινωνίας συμφωνοῦσι νἁ ἀγάγωσιν αὐτὴν πρὸ τοῦ Συμβουλίου. Πρὸς τοῦτο ἀρκεῖ ὅπως ἓν τούτων εἰδοποιήσῃ περὶ τῆς διαφορᾶς ταύτης τὸν Γενικὸν Γραμματέα, ὅστις λαμβάνει πάντα τὰ κατάλληλα μέτρα πρὸς πλήρη ἀνάκρισιν καὶ ἐξέτασιν αὐτῆς.
Ἐν βραχυτάτῳ τὰ Μέλη ὀφείλουσι νὰ τῷ ἀνακοινώσωσι τὴν ἔκθεσιν τοῦ ζητήματος αὐτῶν μεθ’ ὅλων τῶν οὐσιωδῶν γεγονότων καὶ τῶν δικαιολογητικῶν ἐγγράφων. Τὸ Συμβούλιον δύναται νὰ διατάξῃ τὴν ἄμεσον ταύτης δημοσίευσιν.
Τὸ Συμβούλιον καταβάλλει πᾶσαν προσπάθειαν ὅπως ἐπιτύχῃ τὸν διακανονισμὸν τῆς διαφορᾶς. Ἐὰν δὲ ἐπιτευχθῇ τοῦτο, δημοσιεύει, ἐν ᾧ μέτρῳ κρίνει σκόπιμον, ἔκθεσιν ἀναφέρουσαν τὰ γεγονότα, τὰς συναφεῖς ἐξηγήσεις καὶ τοὺς ὄρους τοῦ ἐν λόγῳ διακανονισμοῦ.
Ἐὰν δὲν καταστῇ δυνατὸν νὰ διευθετηθῇ ἡ διαφορά, τὸ Συμβούλιον συντάσσει καὶ δημοσιεύει ἔκθεσιν, ὁμοφώνως ἢ κατὰ πλειονοψηφίαν, ὅπως καταστήσῃ γνωστὰ τὰ περιστατικὰ τῆς διαφορᾶς καὶ τὰς λύσεις ἂς συνιστᾷ ὡς δικαιοτέρας καὶ μᾶλλον ἐπὶ τοῦ προκειμένου προσαρμοζομένας.
Πᾶν Μέλος τῆς Κοινωνίας ἐκπροσωπούμενον ἐν τῷ Συμβουλίῳ δύναται ὡσαύτως νὰ δημοσιεύσῃ ἔκθεσιν περὶ τῶν γεγονότων τῆς διαφορᾶς καὶ τὰς ἰδίας αὐτοῦ προτάσεις.
Ἐὰν ἡ ἔκθεσις τοῦ Συμβουλίου γίνῃ ὁμοφώνως δεκτὴ, τῆς ψήφου τῶν Ἀντιπροσώπων τῶν Μερῶν μὴ ἀριθμουμένης ἐν τῷ ὑπολογισμῷ τῆς ἐν λόγῳ παμφηφίας, τὰ Μέλη τῆς Κοινωνίας ὑποχρεοῦνται νὰ μὴ προσφύγωσιν εἰς πόλεμον κατ’ οὐδενὸς Μέρους ὅπερ συμμορφοῦται πρὸς τὰς προτάσεις τῆς ἐκθέσεως.
Ἐν ᾗ περιπτώσει τὸ Συμβούλιον δὲν ἐπιτυγχάνει τὴν ἀποδοχὴν τῆς ἐκθέσεώς του ὑφ’ ὅλων τῶν ἄλλων αὑτοῦ Μελῶν, πλὴν τῶν Ἀντιπροσώπων τῶν ὑπὸ διαφορὰν Μερῶν, τὰ Μέλη τῆς Κοινωνίας ἐπιφυλάσσουσιν ἑαυτοῖς τὸ δικαίωμα νὰ ἐνεργήσωσιν ὡς θὰ κρίνωσιν ἀναγκαῖον πρὸς τήρησιν τοῦ Δικαίου καὶ τῆς Δικαιοσύνης.
Ἐὰν ἓν ἐκ τῶν Μερῶν ἰσχυρίζηται, τὸ δὲ Συμβούλιον ἀναγνωρίζῃ, ὅτι ἡ διαφορὰ ἀνάγεται εἰς ζήτημα ὅπερ τὸ Διεθνὲς Δίκαιον ἀφίνει εἰς τὴν ἀποκλειστικὴν ἁρμοδιότητα τοῦ ἐν λόγῳ Μέρους, τὸ Συμβούλιον θὰ βεβαιώσῃ τοῦτο ἐν ἐκθέσει, ἀλλὰ χωρὶς νὰ συστήσῃ οὐδεμίαν λύσιν.
