| ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ | Αρ. Φύλλου 257 | ||
| 3 Δεκεμβρίου 2013 |
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Σκοπός των άρθρων 2 έως και 5 είναι η εναρμόνιση του ν. 2121/1993 (Α΄ 25) με την Οδηγία 2011/77/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2011 για τροποποίηση της Οδηγίας 2006/116/ΕΚ «για τη διάρκεια προστασίας του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και ορισμένων συγγενικών δικαιωμάτων» (ΕΕΕΚ L 265/1).
Το άρθρο 30 του ν. 2121/1993 αντικαθίσταται ως εξής:
Για τα έργα συνεργασίας και για μουσικές συνθέσεις με στίχους, εφόσον αμφότερες οι συνεισφορές του συνθέτη και του στιχουργού έχουν δημιουργηθεί ειδικά για τη συγκεκριμένη μουσική σύνθεση με στίχους, η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή του τελευταίου επιζώντος δημιουργού και εβδομήντα (70) έτη μετά το θάνατό του, που υπολογίζονται από την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται του θανάτου του τελευταίου επιζώντος δημιουργού».
Το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης γ΄ του άρθρου 52 του ν. 2121/1993 αντικαθίσταται ως εξής:
«Ωστόσο,
− αν η ενσωμάτωση της ερμηνείας ή εκτέλεσης επί άλλου μέσου εκτός φωνογραφήματος, δημοσιευθεί ή παρουσιασθεί νομίμως στο κοινό εντός της περιόδου αυτής, τα δικαιώματα διαρκούν πενήντα (50) έτη από την ημερομηνία της πρώτης αυτής δημοσίευσης ή της πρώτης αυτής παρουσίασης στο κοινό, ανάλογα με το ποια έγινε πρώτη,
− αν η ενσωμάτωση της ερμηνείας ή εκτέλεσης επί φωνογραφήματος δημοσιευθεί ή παρουσιασθεί νομίμως στο κοινό εντός της περιόδου αυτής, τα δικαιώματα διαρκούν εβδομήντα (70) έτη από την ημερομηνία της πρώτης αυτής δημοσίευσης ή της πρώτης αυτής παρουσίασης στο κοινό, ανάλογα με το ποια έγινε πρώτη».
1. Στο δεύτερο και τρίτο εδάφιο της περίπτωσης δ΄ του άρθρου 52 του ν. 2121/1993 αντικαθίσταται η λέξη «πενήντα» με τη λέξη «εβδομήντα».
2. Μετά το τέταρτο εδάφιο της περίπτωσης δ΄ του άρθρου 52 προστίθενται οι ακόλουθες υποπεριπτώσεις:
«αα) Αν πενήντα έτη από τη νόμιμη δημοσίευση του φωνογραφήματος ή −ελλείψει τέτοιας δημοσίευσης− πενήντα (50) έτη από τη νόμιμη παρουσίασή του στο κοινό, ο παραγωγός φωνογραφήματος παύει να προσφέρει προς πώληση αντίγραφα του φωνογραφήματος σε επαρκή ποσότητα που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς ή να το καθιστά διαθέσιμο στο κοινό, με ενσύρματα ή ασύρματα μέσα, κατά τέτοιο τρόπο ώστε το κοινό να μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτό σε τόπο και χρόνο που επιλέγει ο καθένας ατομικά, ο ερμηνευτής ή εκτελεστής καλλιτέχνης μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση με την οποία παραχώρησε στον παραγωγό φωνογραφήματος την εκμετάλλευση τουλάχιστον των
