.svg)
Ψηφισάμενοι ὁμοφώνως μετὰ τῆς Βουλῆς, ἀπεφασίσαμεν καὶ διατάσσομεν.
Ἡ μεταξὺ Ἑλλάδος καὶ Τουρκίας συνομολογηθεῖσα καὶ ἐν Κωνσταντινουπόλει ὑπογραφεῖσα τὴν 22 Νοεμβρίου (4 Δεκεμβρίου) 1897 Συνθήκη περὶ εἰρήνης ἐξ ἄρθρων δέκα καὶ ἓξ, μετὰ δύο Πρωτοκόλλων προσηρτημένων αὐτῇ, ὧν τὸ κείμενον ἕπεται ἐν μεταφράσει, ἔχει πλήρη, καὶ νόμιμον ἰσχύν.
Ἡ ἰσχὺς τοῦ παρόντος νόμου ἄρχεται ἀπὸ τῆς ἐν τῇ Ἐφημερίδι τῆς Κυβερνήσεως δημοσιεύσεώς του.
(Ἕπεται τὸ κείμενον τῆς Συνθήκης καὶ τῶν Πρωτοκόλλων).
Ἡ Αὐτοῦ Μεγαλειότης ὁ Βασιλεὺς τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡ Αὐτοῦ Αὐτοκρατορικὴ Μεγαλειότης ὁ Σουλτάνος, Αὐτοκράτωρ τῶν Ὀθωμανῶν, συμφωνήσαντες ὅπως συμπληρώσωσι καὶ μετατρέψωσιν εἰς ὁριστικὴν περὶ εἰρήνης συνθήκην τοὺς προκαταρκτικοὺς ὅρους τῆς εἰρήνης τῆς 6]18 Σεπτεμβρίου 1897, ὑπογραφέντας παρὰ τῶν Αὐτῶν Ἐξοχοτήτων τῶν Ἀντιπροσώπων τῆς Γερμανίας, τῆς Αὐστροουγγαρίας, τῆς Γαλλίας, τῆς Μεγάλης Βρετανίας, τῆς Ἰταλίας καὶ τῆς Ρωσίας, ἐνεργούντων ἐν ὀνόματι τῆς Ἑλλάδος ἀφ’ ἑνός, καὶ παρὰ τῆς Αὐτοῦ Ἐξοχότητος τοῦ ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν Ὑπουργοῦ τῆς Αὐτοῦ Αὐτοκρατορικῆς Μεγαλειότητος τοῦ Σουλτάνου ἀφ’ ἑτέρου ὥρισαν πρὸς τοῦτο ὡς Πληρεξουσίους των, ἤτοι·
Τὴν Αὐτοῦ Ἐξοχότητα τὸν κ. Νικόλαον Μαυροκορδάτον, Ἔκτακτον Αὐτοῦ Ἀπεσταλμένον καὶ Πληρεξούσιον Ὑπουργόν, Ἀνώτερον Ταξιάρχην τοῦ Βασιλικοῦ Τάγματος τοῦ Σωτῆρος κτλ. κτλ.
Καὶ τὴν Αὐτοῦ Ἐξοχότητα τὸν Κύριον Διονύσιον Μ. Στεφάνου,Ἔκτακτον Αὐτοῦ Ἀπεσταλμένον καὶ Πληρεξούσιον Ὑπουργόν, Ταξιάρχην τοῦ Βασιλικοῦ Τάγματος τοῦ Σωτῆρος κτλ. κτλ.
Τὴν Αὐτοῦ Ἐξοχότητα τὸν Τεφὶκ Πασᾶν, Ὑπουργὸν Αὐτοῦ ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν, τετιμημένον διὰ τῶν Αὐτοκρατορικῶν παρασήμων τοῦ Ὀσμανιὲ καὶ τοῦ Μετζηδιὲ ἀδαμαντοκολλήτων καὶ τῶν μεταλλίων τοῦ Ἰμτιὰζ χρυσοῦ καὶ ἀργυροῦ κτλ κτλ.
Καὶ τὴν Αὐτοῦ Ἐξοχότητα τὸν Χασὰν Φεχμῆ Πασᾶν, Πρόεδρον τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συνεδρίου, τετιμημένον διὰ τῶν Αὐτοκρατορικῶν παρασήμων τοῦ Ἰφτιχὰρ, τοῦ Ὀσμανιὲ καὶ τοῦ Μετζηδιὲ ἁδαμαντοκολλήτων καὶ τῶν μεταλλίων τοῦ Ἱμτιὰζ χρυσοῦ καὶ ἀργυροῦ κτλ, κτλ.
Οἵτινες, ἀφοῦ ἀντήλλαξαν τὰ πληρεξούσια αὐτῶν ἔγγραφα, εὑρεθέντα ἐν τάξει, συνέθεντο τὰ ἑπόμενα·
Τὰ ἑλληνοτουρκικὰ σύνορα, διαρρυθμίζονται συμφώνως τῷ διαγράμματι τῷ ἐνδεικνυμένῳ μετὰ λεπτομεροῦς περιγραφῆς ἐπὶ τοῦ χάρτου τοῦ προσηρτημένου εἰς τοὺς προκαταρκτικοὺς ὄρους τῆς εἰρήνης, ὡς ἕπεται·
Ἡ νέα ὁροθετικὴ γραμμὴ ἀναχωρεῖ ἐκ τοῦ κόλπου τῆς Θεσσαλονίκης κατὰ τὰς ἐκβολὰς τοῦ χειμάρρου Ποταμοῦλι, ἀκολουθεῖ τὸν χείμαρρον τοῦτον μέχρι τοῦ σημείου Παππαποῦλι, εἶτα κατευθύνεται βορειοδυτικῶς ἐπὶ τῆς ἀρχαίας μεθορίου, ἣν συναντᾷ ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ Καραγάτσια (ὑψόμετρον 1063 ποδῶν) ἀφιεμένη τὰ Καλύβια Αἰγανιώτικα τῇ Ἑλλάδι.
Διευθύνεται ἀκολούθως πρὸς τὴν Κρανιὰν καὶ τὴν Ραψάνην, ἀφιεμένη τὰ δύο ταῦτα χωρία εἰς τὴν Ἑλλάδα. Περιβάλλει πρὸς νότον τὰς κορυφὰς Ἀναλήψεως Ραψανιωτικῆς (3263 π.) καὶ τοῦ Σοποτοῦ (4072 π.). Ἀπὸ τῆς κορυφῆς τοῦ Σοποτοῦ κατευθύνεται πρὸς τὸν Νεζερόν, ἀκολουθοῦσα σχεδὸν τοὺς πρόποδας τῶν πρὸς ἀνατολὰς τῆς λίμνης τοῦ Νεζεροῦ κλιτύων καὶ συναντᾷ τὴν ἀρχαίαν χάραξιν εἰς τὴν Μονὴν τοῦ Ἁγ. Ἀθανασίου, πρὸς βορρᾶν τοῦ χωρίου Νεζεροῦ.
Ἐκ τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγ. Ἀθανασίου κατέρχεται αὖθις πρὸς νότον, ἀκολουθοῦσα τοὺς πρόποδας τῶν πρὸς δυσμὰς τῆς λίμνης τοῦ Νεζεροῦ κλιτύων μέχρι συναντήσεως τοῦ ῥείθρου Κοδριτσιώτικο· ἐκεῖθεν διευθύνεται πρὸς τὸ ὕψωμα τῆς Κοκκινόπετρας νοτιοανατολικῶς τοῦ Γοδαμάν, Ἀπὸ τῆς Κοκκινόπετρας διευθύνεται δυτικῶς, διασχίζει τὴν κοιλάδα τῆς Ἀργυρουπόλεως, συναντᾷ τὸ ἀντέρεισμα πρὸς ἀνατολὰς τοῦ Βαλέτσικο (3671 π.) εἰς ἀπόστασιν περίπου δύο χιλιομέτρων τῆς κορυφῆς ταύτης. Ἀπὸ τοῦ σημείου τούτου ἀκολουθεῖ γραμμὴν σχεδὸν παράλληλον τῆς ἀρχαίας μεθορίου καὶ ἀπέχουσαν ἀπ’ αὐτῆς δύο περίπου χιλιόμετρα, παρέρχεται δὲ τὰς κορυφὰς τοῦ Μενεξὲ καὶ τοῦ αὐχένος Μελούνας μέχρι σημείου πρὸς βορρᾶν τοῦ χωρίου Λιγαριά.
Εἰς ἀπόστασιν ἑνὸς χιλιομέτρου περίπου δυτικῶς τῆς Λιγαριᾶς κατευθύνεται πρὸς νότον ἐπὶ μήκους περίπου τριῶν χιλιομέτρων, εἶτα, ἀναλαμβάνει τὴν δυτικὴν διεύθυνσιν καὶ συναντᾷ τὴν ἀρχαίαν μεθόριον πρὸς βορρᾶν τοῦ Κουρτσιόβαλι (1900 π.). Ἐκεῖθεν περιβάλλει τὸ χωρίον Κουρτσιόβαλι δυτικῶς καὶ ἀναλαμβάνει πρὸς νότον τοῦ χωρίου τούτου τὴν ἀνατολικὴν διεύθυνσιν, διερχομένη πρὸς βορρᾶν τῆς κορυφῆς τοῦ Ἀγ. Γεωργίου (2066 π.)· περιβάλλει κατόπιν τὸ συμπα-
