στὴν ὑψηλὴ καὶ ὁλόλαμπρη τοῦ Γιώργη μας [1] Ἰδέα,
πιστὸς καὶ στῆς δημοτικῆς τὴν ἄφθαρτη Σημαία.
Ἀλλ’ ἀρκετὰ σ’ ἐβούρλισα μὲ αὐτὴν τὴν κιτρινάδα.
Ἔφθασ’ ἡ ὥρα νὰ σοῦ ’πῶ ποῦ εἶδα ’ς τὴν «Ἐβδομάδα»,
καθὼς ὅλαις ᾑ πρόζαις σου καὶ αὐτὴν χαριτωμένη,
τοῦ Gessner τὴν μετάφρασιν ὄμορφα τυπωμένη, [2]
καὶ πόσο εὐχαριστήθηκα δὲν θὰ εἰμποροῦσα, τζόγια,
καὶ ἂν εἶχα χίλια στόματα, νὰ ἐκφράσω μὲ τὰ λόγια.
Καλόμοιρος ποῦ εἰμπόρεσες τὴν ἄγρια νὰ νικήσῃς
σκληρότη τοῦ Καμπούρογλου καὶ νὰ τὸν νανουρίσῃς
μὲ λόγια μελοστάλαχτα, γλυκότατέ μου Ἀνδρέα,
ὥστε καθὼς ὁ Κύκλωπας τὸν θεῖον Ὀδυσσέα
καὶ αὐτὸς ἐσὲ θὰ σπλαγχνισθῇ καὶ δὲν θὲ νὰ σὲ χάψῃ·
ἡ φοβερή του ὅμως ὀργή, σὰν κεραυνὸς θ’ ἀστράψῃ
ἐπάνω μας ὅταν θὰ ἰδῇ μὲ φρίκη ἀνέκφραστη ὅσα
κ’ ἐμεῖς θὲ νὰ τυπώσουμε ’ς τὴν «Ἐθνικὴ τὴ Γλῶσσα».
Συμπάθησέ με ἂν σὤστειλα ἐκεῖνο τὸ σονέτο
μὲ δίχως προλεγόμενα καὶ ἀμέσως ξέσχισέ το
καὶ ρίξε το, ἂν δὲν τὤρριξες, ’ς τὸν τόπο ποὺ τοῦ ἀξίζει.
Ὅσο γιὰ τὸ περιοδικὸ καθένας σας γνωρίζει,
μὲ τί λαχτάρα καρτερῶ νὰ βγῇ, νὰ βασιλέψῃ
’ς τὸν κόσμο τῶν γραμμάτων μας, κι’ ὅλη νὰ καταστρέψῃ
τῶν ψοφιμιῶν τὴ βρώμικη, σκωλικοφαγωμένη
σαποῦρα ποῦ τὴ γλώσσα μας εἰς τ’ ἄνθος της μαραίνει.—
Χαίρομαι ποῦ τοὺς ἔδωσες καὶ τὴ μετάφρασί σου·
λοιπὸν καὶ τὴν εἰσαγωγὴ να γράψῃς ξεκουμπίσου
κι’ ἄσε γιὰ λίγο νὰ κουτρᾷ τὸν κὺρ Δεγουβερνάτη [3].
Τὸν ἄλλο μῆνα ἴσως κ’ ἐγὼ θὲ νὰ τοὺς στείλω κάτι·
ὥς τώρα ὄμως δὲν τέλειωσα τίποτε, κ’ ἡ Λεονώρα
’ς τὴν Παριζίνα κολλητὰ κοιμᾶται γιὰ τὴν ὥρα [4].
Καλαῖς γιορτάδες πέρασε καὶ μπριχοῦ νἄμπῃ ὁ Ἀπρίλης
θὰ σ’ ἀγκαλιάσῃ ἀδελφικά — Ὁ φίλος σου — μαβιλης.
Ὑψηλὸν Γάμμα. — Τίποτε κανένας ἂς μὴ μάθῃ
Κορφιάτης, γιὰ ὄνομα Θεοῦ, ποῦ ἀπ’ τὴ χρυσῆ ἔχω πάθῃ.
- ↑ ΣΗΜ. ΤΟΥ ΕΚΔ. Πρόκειται γιὰ τὸ Γεώργιο Καλοσγοῦρο, ποῦ ἦταν ὀπαδὸς φανατικὸς τῆς Ἐγελιανῆς φιλοσοφίας.
- ↑ ΣΗΜ. ΤΟΥ ΕΚΔ. Πρόκειται γιὰ τὸ εἰδύλλιο «Παλαίμων» τυπωμένο στὴν «Ἐβδομάδα» τοῦ Δ. Καμπούρογλου τῆς 25 Νοεμβρίου 1884.
- ↑ ΣΗΜ. ΤΟΥ ΕΚΔ. Πρόκειται γιὰ τὸν ἀνατολιστὴ De Gubernatis, καθηγητὴ στὴ Φλωρεντία.
- ↑ ΣΗΜ. ΤΟΥ ΕΚΔ. Ἀπὸ τὰ δύο ἔργα τὸ πρῶτο εἶναι ἡ Λεονώρα τοῦ Bürger καὶ τὸ ἄλλο ἡ Parisina τοῦ Byron ποῦ ἀπόμεινε ἀτέλειωτη.
