Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922).djvu/75

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.


Ταῖς πέντε τὸ πρωΐ σημαίνει
τίκ τὰκ κ’ ἡ δόλια μου καρδιὰ
καθὼς νὰ ἦταν χουρδισμένη
καὶ αὐτὴ μ’ ἑνὸς θεοῦ κλειδιά.

Γιατί ποτέ, ποτὲ δὲν λείπει,
νὰ μὲ ξυπνᾷ τὸ καρδιοχτύπι;
Πότε, καρδιά, θὰ σταματήσῃς
καὶ νὰ πεθάνω θὰ μ’ ἀφήσῃς;

ΜΟΝΑΧΟ 1864

ΕΙΣ ΤΗΝ Fr. W.

Ἀχνὸν καὶ ἄρρωστον μὲ εἶδες
κ’ ἐπόνεσες σὰν Παναγία
κ’ εἰς τῶν ματιῶν σου ταῖς ἀχτίδες
μὤδωσες πάλι τὴν ὑγεία.

Ὡσὰν θεὰ θὰ σὲ πιστεύω
καὶ μόνη ἐσένα θὰ λατρεύω.
Μὲς τὴν καρδιά μου εἶν’ ἡ ἐκκλησιά σου
θ’ ἀστράφτῃ ἐκεῖ τὸ κόνισμά σου.

ΜΟΝΑΧΟ 1885

KELLNERIN (alla Stecchetti)

Δέκα ποτήρια μπίρα κι’ ἂν μοῦ φέρνῃς
τὰ πίνω γιὰ νὰ μένω ἐδῶ σιμά σου·
γιὰ ταῖς χρυσαῖς ταῖς ὥραις ποῦ μοῦ παίρνῃς
μοῦ ῤίχνεις κἄπου κἄπου μιὰ ματιά σου.

Ἀπὸ τῆς μπίρας τοὺς καπνοὺς μεθάει
ὁ νοῦς μου καὶ ψηλότερα πετάει.
Τὴν καρδιά μου ᾑ ματιαῖς σου τὴν τρελλαίνουν
καὶ τραγούδια γιὰ σένα ἐκεῖθε βγαίνουν.

ΜΟΝΑΧΟ 1885

61