Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
τοῦ πύργου· ἀναμφιβόλως μυστήριον κρύπτεται εἰς ὅλα ταῦτα καὶ ἀπίθανον δὲν εἶναι νὰ ἔχῃ συμμαχίαν μὲ τὸν διάβολον ὁ ἄρχων.
Τότε ὁ γέρων κακοῦργος ἔγεινεν ἄλλος ἐξ ἄλλου, μανία φρικώδης κατέλαβεν αὐτὸν καὶ κατηρᾶτο ἐν τῇ ἀπελπισίᾳ του τὸν ἄρχοντα Χριστόδουλον.
— Ὁ ἀπάνθρωπος! ἀνεφώνει ἔξω φρενῶν, αὐτὸς εἶναι ὁ μόνος αἴτιος τῆς δυστυχίας μας!
Ὁ ἀνόσιος Λυκογιάννης, ἐξαχρειωμένος καὶ ἐπιρρεπὴς εἰς τὸ ἔγκλημα, δὲν ἐνόει ὅτι αὐτὸς ἀφ’ ἑαυτοῦ διὰ τῶν κακουργημάτων του εἶχε γίνει δυστυχής.
Τοὐναντίον ὁ σύντροφός του Ἀρκουδομανόλης ἤρχισε νὰ κλαίῃ, νὰ ὀδύρηται καὶ νὰ τὸν ἐλέγχῃ πικρῶς.
— Ἆ! ἔλεγε, τί ἤθελα νὰ πιστεύσω τοὺς ἀπατηλούς σου λόγους. Μοῦ ὑπέσχεσο εὐφρόσυνον ζωὴν μὲ πλοῦτον καὶ τιμὰς, καὶ τίποτε ἄλλο δὲν βλέπω ἢ τὸν θάνατον, ὁ ὁποῖος
