της, μὴ λυπῆσαι, διότι ἀνὰ πᾶσαν ὥραν δυνάμεθα νὰ μεταβῶμεν εἰς τοὺς τόπους αὐτούς. Δυνάμεθα νὰ ἐπισκεφθῶμεν τὸ ὅρος τῶν Ἐλαιῶν, τὸν Γολγοθᾶ καὶ τὸν Ἅγιον Τάφον, φθάνει νὰ ἀναγινώσκωμεν τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον. Τότε ἀκολουθοῦμεν κατὰ βῆμα τὸν Σωτῆρα ἡμῶν εἰς τὸ στάδιον τῶν εὐεργεσιῶν του πρὸς τοὺς ἀνθρώπους, ἀκούομεν τοὺς ἰδίους του λόγους, βλέπομεν τὰ πάθη του, τὸν θάνατον, καὶ τὴν ἔνδοξον του ἀνάστασιν. Ἐὰν δὲ φυλάττωμεν εἰς τὴν καρδίαν μας τὴν ἐνθύμησιν τῆς διδασκαλίας καὶ τῶν παθῶν του, καὶ ἀκολουθῶμεν πάντοτε τὸ παράδειγμα του, τότε ζῶμεν καὶ ἡμεῖς εἰς τὴν Ἁγίαν Γῆν· τοιουτοτρόπως λοιπὸν ἠμπορεῖ νὰ ᾖναι ὅλη ἡ γῆ δι’ ἡμᾶς ἡγιασμένη.
Οἱ λεγόμενοι προσκυνηταὶ ἔλαβον πληροφορίας περὶ τοῦ πύργου τοῦ Λιμενίου καὶ ἐπῃνεσαν τὸν ἄρχοντα Χριστόδουλον.
—Ἂν ὁ πύργος του δὲν ἦτο τόσον μακρὰν, εἶπεν ὁ γεροντότερος, καὶ ἂν εἶχον ἐλπίδα νὰ
