Σελίδα:Σμίτ. Η περιστερά.pdf/16

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
— 14 —

λασπωθῇ; Πόσον εἶναι καθαρά! Δὲν βλέπει κανεὶς οὔτε τὴν παραμικρὰν κηλίδα ἐπάνω εἰς τὰ πτερὰ της, τὰ ὁποῖα λάμπουν ἀπὸ τὴν λευκότητα.

— Σὺ ὅμως κἄποτε δὲν εἶσαι οὔτε τόσον καθαρὰ, οὔτε τόσον προσεκτικὴ, ἀπεκρίθη ἡ μήτηρ της δεικνύουσα τὸ λευκὸν φόρεμα τῆς Ἑλένης.

Πραγματικῶς ὅταν ἐπῆγε νὰ πάρῃ μὲ τὸν ποτιστῆρα νερὸν ἀπὸ τὴν βρύσιν, ἐξ ἀπροσεξίας ἐλέρωσε τὸ φόρεμά της· ἀλλὰ οἱ λόγοι τῆς μητρός της τὴν ἔκαμαν νὰ ἐρυθριάσῃ καὶ ἔκτοτε ἔγινε προσεκτικωτέρα, τὰ δὲ φορέματά της ἦσαν πάντοτε λευκὰ, καθὼς τὰ πτερὰ τοῦ κύκνου.

Μετά τινα καιρὸν ἐταξείδευσε μετὰ τῆς μητρός της καὶ τὸ ταξείδιόν της ὑπῆρξε πολὺ εὐχάριστον.

Ὅταν ἐπέστρεψεν ἡ περιστερὰ ἐξῆλθεν εἰς προϋπάντησίν της καὶ μόλις τὴν εἶδεν ἤρχισε νὰ κάμνῃ σημεῖα μεγίστης χαρᾶς.