Σελίδα:Σμίτ. Η περιστερά.pdf/13

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
— 11 —

Ἡ περιστερὰ ἐσυνείθισε ταχέως τὴν νέαν αὐτῆς κυρίαν καὶ τόσον θάρρος εἶχε μὲ αὐτὴν, ὥστε ἅμα ἤνοιγε τὸ θυρίδιον τοῦ κλωβίου ἤρχετο νὰ τσιμπᾷ εἰς τὴν χεῖρά της τοὺς καρποὺς τοὺς ὁποίους τῆς ἐπρόσφερε, καὶ ἔπειτα ἀπὸ ὀλίγον καιρὸν οὐδὲ τὸ κλωβίον ἐφρόντιζε νὰ κλείῃ. Τὸ πρωῒ ὅταν ἀκόμη ἐκοιμᾶτο ἡ Ἑλένη ἔτρεχεν ἡ περιστερὰ ἐπάνω εἰς τὴν κλίνην της διὰ νὰ τὴν ἐξυπνήσῃ, καὶ ἕως ὅτου νὰ σηκωθῇ διὰ νὰ τῆς δώσῃ νὰ φάγῃ δὲν τὴν ἄφινε εἰς ἡσυχίαν. Στενοχωρηθεῖσα ποτὲ, παρεπονέθη εἰς τὴν μητέρα της ἡ Ἑλένη.

— Ἠξεύρω, εἶπε, τὶ θὰ κάμω διὰ νὰ μὴ μὲ ἐνοχλῇ ὅταν κοιμῶμαι· εἰς τὸ ἑξῆς θὰ κλείω καλὰ τὴν θυρίδα τοῦ κλωβίου, καὶ τοιουτοτρόπως δὲν θὰ ἠμπορῇ πλέον νὰ ἐξέρχηται τὸ πρωΐ.

— Ὄχι, κόρη μου, ἀπεκρίθη ἡ μήτηρ αὐτῆς, καλλίτερα νὰ συνειθίσῃς ἀπὸ τὴν περιστερὰν νὰ ἐξυπνᾷς πρωῒ, διότι ἡ συνήθεια αὐτὴ