Σελίδα:Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτους (Μωραϊτίδης).pdf/59

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
59
ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ

τὸν ἑαυτόν μου ὡς ποινὴν τὴν ἐξορίαν; Ἴσως τῳόντι ἠθέλατε μὲ θεωρήσει ἄξιον τῆς ποινῆς αὐτῆς καὶ ἠθέλατε μὲ καταδικάσει εἰς ἐξορίαν. Ἀλλ’ ὅμως θὰ ἤμουν πολὺ φιλόζωος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ἐὰν εἶμαι τόσο ἀσυλλόγιστος, ὥστε νὰ μὴ ἠμπορῶ νὰ σκεφθῶ ὅτι σεῖς μέν, οἱ ὁποῖοι εἶσθε συμπολῖταί μου, δὲν ἠμπορέσατε νὰ ὑπομείνητε τὰς ὁμιλίας μου καὶ τὰ ἀποφθέγματά μου, ἀλλὰ ἐθεωρήσατε αὐτὰς πολὺ περισσότερον ὀχληρὰς καὶ μισητάς, ἢ ὥστε νὰ τὰς ὑποφέρετε, καὶ διὰ τοῦτο ἐπιθυμεῖτε τώρα νὰ ἀπαλλαγῆτε ἀπὸ αὐτάς, ἄλλοι δὲ βεβαίως ἄνθρωποι εὐκόλως θὰ τὰς ὑπομείνουν. Τοῦτο δὲν εἶνε διόλου δυνατὸν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι. Λοιπὸν ὡραία θὰ ἦτο ἡ ζωὴ δι’ ἐμέ, ἀφοῦ ἀπέλθω εἰς ἐξορίαν, ἄνθρωπος εἰς τόσον μεγάλην ἡλικίαν πλέον, νὰ ζῶ πλανώμενος ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν καὶ διωκόμενος ὡς ἕνας ἀγύρτης ἢ κατάδικος . Διότι εἶνε βέβαιον ὅτι ὅπου καὶ ἂν ὑπάγω, οἱ νέοι θὰ ἀκροῶνται πάντοτε τοὺς λόγους μου, καθὼς ἐγίνετο καὶ ἐνταῦθα· καὶ ἂν μὲν τοὺς ἀποδιώκω ἀπὸ πλησίον μου, αὐτοὶ οἱ ἴδιοι θὰ μὲ καταδιώξουν πείθοντες εἰς τοῦτο τοὺς γονεῖς των ἂν δὲ πάλιν δὲν τοὺς ἀποφεύγω, τότε καὶ οἱ γονεῖς των καὶ οἱ συγγενεῖς θὰ μὲ ἀποδιώξουν ἀπὸ τὴν πόλιν χάριν ἐκείνων τῶν ἰδίων ὡς διαφθορέα.

XXVIII. Ἀλλ’ ἴσως βέβαια ἤθελεν εἰπεῖ τις. Ὦ Σώκρατες, ὅταν πρὸς χάριν μας ἤθελες ἀφήσει τὴν πόλιν μας, δὲν θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ ζῇς σιωπῶν τοῦ λοιποῦ καὶ ἡσυχάζων; Εἰς τοῦτο δὰ νὰ πείσω πολλοὺς ἀπὸ σᾶς, βλέπω ὅτι εἶνε δυσκολώτατον ἀπὸ ὅλα. Διότι καὶ ἐὰν εἴπω ὅτι τὸ νὰ σιωπῶ σημαίνει ὅτι εἶμαι ἀπειθὴς εἰς τὸν θεὸν τῶν Δελφῶν, καὶ δι’ αὐτὸν τὸν λόγον δὲν δύναμαι νὰ ἡσυχάζω, δὲν θὰ μὲ πιστεύσητε ἐκλαμβάνοντες αὐτὸ ὡς εἰρωνείαν· καὶ ἐὰν πάλιν σᾶς εἴπω ὅτι αὐτὸ δὲν εἶνε μόνον καθῆκον, ἀλλὰ τυχαίνει νὰ εἶνε καὶ τὸ πλέον μέγιστον καλὸν δι’ ἕνα ἄνθρωπον, νὰ ὁμιλῇ ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς του περὶ ἀρετῆς καὶ περὶ τῶν ἄλλων ὠφελίμων εἰς τὸν βίον θεμάτων, περὶ τῶν ὁποίων σεῖς μὲ ἠκούσατε νὰ ὁμιλῶ, καὶ νὰ ἐξετάζω τὸν ἑαυτόν μου καὶ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους καὶ ὅτι ἡ ἀπερίσκεπτος καὶ ἀνεξάρτητος ζωὴ δὲν εἶνε ζωὴ ἀξία διὰ τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν ἤθελον λέγει ταῦτα,