ἀφίξεως αὐτῶν μετὰ μεγάλου ἀξιώματος καὶ μεγάλου πλήθους ἀνδρῶν ἐπιχειροῦσι νὰ πολεμήσωσι. Στρατηγοὶ δὲ ἐκλέγονται ἐκεῖνοι, οἵτινες μετὰ τοῦ Κοΐντου Σερτωρίου ἐχρημάτισαν ἐπὶ πάντα τὰ ἔτη καὶ ἐθεωροῦντο ἔχοντες μεγίστην ἐμπειρίαν τῶν στρατιωτικῶν. Οὗτοι κατὰ τὴν συνήθειαν τοῦ δήμου τῶν Ῥωμαίων ἐπιχειροῦσι νὰ ἐκλέξωσι θέσεις, νὰ ὀχυρώσωσι στρατόπεδον καὶ νὰ ἀποκλείσωσι τοὺς ἡμετέρους τῶν ἐπιτηδείων. Τοῦτο δὲ παρατηρήσας ὁ Κράσσος, ὅτι τὰς μὲν ἑαυτοῦ δυνάμεις διὰ τὴν ὀλιγότητα δὲν ἠδύνατο νὰ διαθέσῃ, ὁ δὲ ἐχθρὸς καὶ περιεφέρετο καὶ τὰς ὁδοὺς κατελάμβανε καὶ ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἱκανὴν φρουρὰν κατέλειπε, διὰ ταύτην δὲ τὴν αἰτίαν ἧττον εὐκόλως προσεκομίζετο εἰς αὐτὸν σῖτος καὶ τὰ ἄλλα ἐπιτήδεια, ὁ δ’ ἀριθμὸς τῶν ἐχθρῶν ὁσημέραι ηὐξάνετο, ἐνόμισεν ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ βραδύνῃ, ἀλλὰ διὰ κρισίμου μάχης νὰ διαγωνισθῇ. Τοῦτο δὲ προτείνας εἰς τὸ συμβούλιον ὡς κατενόησεν ὅτι πάντες τὸ αὐτὸ ἐφρόνουν, ὥρισε τὴν ὑστεραίαν πρὸς μάχην.
24. Ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἐξαγαγὼν πάσας τὰς δυνάμεις, κατὰ διπλῆν τάξιν παρατάξας καὶ συναθροίσας ἐν τῷ μέσῳ τῆς παρατάξεως τὸ ἐπικουρικόν, ἀνέμενε τὶ ἤθελον ἀποφασίσῃ οἱ ἐχθροί. Ἐκεῖνοι δέ, εἰ καὶ διὰ τὸ πλῆθος καὶ τὴν παλαιὰν δόξαν τοῦ πολέμου καὶ τὴν ὀλιγότητα τῶν ἡμετέρων ἐνόμιζον ὅτι ἀσφαλῶς ἤθελον πολεμήσῃ, ὅμως ἀσφαλέστερον ἐνόμιζον, διὰ τῆς καταλήψεως τῶν ὁδῶν ἀποκλείσαντες ἡμᾶς τῶν ἐπιτηδείων ἀναιμωτὶ νὰ γείνωσι κύριοι τῆς νίκης καί, ἐὰν διὰ τὴν ἀπορίαν τῶν περὶ τὸν σῖτον οἱ Ῥωμαῖοι ἤθελον ἀρχίσῃ νὰ ὑποχωρῶσι, διενοοῦντο νὰ προσβάλωσιν αὐτούς, ἐν ᾧ ἐν τῇ πορεία ἦσαν ἀνεπιτήδειοι εἰς μάχην καὶ ὑπὸ τὰ σκεύη ἀθυμότεροι. Τούτου τοῦ σχεδίου ἐπιδοκιμασθέντος ὑπὸ τῶν στρατηγῶν, καίτοι οἱ Ῥωμαῖοι ἐξήγαγον τὰς δυνάμεις, κατέμενον ἐν τῷ στρατοπέδῳ. Τοῦτο κατιδὡν ὁ Κράσσος, ἐπειδὴ οἱ ἐχθροὶ διὰ τῆς μελλήσεως καὶ τῆς ἰδέας τοῦ φόβου αὑτῶν κατέστησαν τοὺς
