Σελίδα:Περί του Γαλατικού Πολέμου (1871).pdf/90

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
—72—

Λεξόβιοι φονεύσαντες τὴν σύγκλητον αὑτῶν, διότι δὲν ἤθελε νὰ ἐπικυρώσῃ τὸν πόλεμον, ἔκλεισαν τὰς πύλας καὶ συνηνώθησαν μετὰ τοῦ Βιριδόβικος· καὶ μέγα δὲ πρὸς τούτοις πλῆθος πανταχόθεν τῆς Γαλατίας ἀνδρῶν ἐξωλεστάτων καὶ λῃστῶν συνῆλθον, οὓς ἡ ἐλπὶς τῆς λείας καὶ ἡ ἐπιθυμία τοῦ πολέμου ἀπέσπασε τῆς γεωργίας καὶ τῆς καθημερινῆς ἐργασίας. Ὁ δὲ Σαβῖνος κατέμενεν ἐν τῷ στρατοπέδῳ, κειμένῳ ἐν τόπῳ πρὸς πάντα ἐπιτηδείῳ, ἐν ῷ ὁ Βιρίδοβιξ ἐστρατοπέδευσεν ἀπέναντι αὐτοῦ ἐν ἀποστάσει ἑκκαίδεκα σταδίων, καὶ καθ’ ἑκάστην ἐξάγων τὰς δυνάμεις παρεῖχεν εὐκαιρίαν μάχης, ὥστε ἤδη ὁ Σαβῖνος οὐ μόνον ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν κατεφρονεῖτο, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν λόγων τῶν ἡμετέρων στρατιωτῶν ὀλίγον τι ἐσκώπτετο· καὶ τοσαύτην ἰδέαν φόβου παρέσχεν, ὥστε ἤδη οἱ ἐχθροὶ ἐτόλμων νὰ προσέρχονται εἰς τὸ ὀχύρωμα τοῦ στρατοπέδου. Τοῦτο δὲ ἐποίει διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν, διότι αὐτὸς ὕπαρχος ὢν δὲν ἔκρινε καλὸν νὰ διαγωνισθῇ πρὸς τοσοῦτο πλῆθος ἑχθρῶν, καὶ μάλιστα ἀπόντος τοῦ ἔχοντος τὴν ἀνωτάτην ἀρχήν, εἰμὴ ἐν ἐπικαίρῳ τόπῳ ἢ ἄλλης τινὸς εὐκαιρίας δοθείσης.

18. Ταύτης δὲ τῆς ἰδέας τοῦ φόβου διαβεβαιωθείσης ἐξέλεξεν ἐπιτήδειόν τινα καὶ πολύπειρον ἄνδρα, Γαλάτην, ἐξ ἐκείνων, οὓς χάριν ἐπικουρίας εἶχε μεθ’ ἑαυτοῦ. Τοῦτον διὰ μεγάλων ἀμοιβῶν καὶ ὑποσχέσεων καταπείθει, νὰ μεταβῆ πρὸς τοὺς ἐχθροὺς, καὶ ἐκδιδάσκει, τί ἐπιθυμεῖ νὰ πράξῃ. Ἅμα δὲ οὗτος ἐλθὼν ὡς αὐτόμολος πρὸς ἐκείνους, ἐκτίθησι μὲν τὸν φόβον τῶν Ῥωμαίων, διδάσκει δὲ πόσον ὁ Καῖσαρ στενοχωρεῖται ὑπὸ τῶν Ἐνετῶν, καὶ ὅτι ἄνευ ἀναβολῆς διανοεῖται ὁ Σαβῖνος, κατὰ τὴν προσεχῆ νύκτα νὰ ἐξαγάγῃ λάθρα τὸν στρατὸν ἐκ τοῦ στρατοπέδου καὶ νὰ πορευθῇ πρὸς τὸν Καίσαρα χάριν βοηθείας. Ἅμα ἀκούσαντες τοῦτο, πάντες ἀναβοῶσιν ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀπολέσωσι τὴν εὐκαιρίαν τοῦ νὰ ἐκτελέσωσι καλῶς τὸ ἔργον, ἀλλὰ νὰ πορευθῶσιν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. Πολλὰ δὲ παρώτρυνον τοὺς Γαλάτας πρὸς τοῦτο τὸ σχέδιον: ἡ ἐν ταῖς πρόσθεν ἡμέ-