Σελίδα:Περί του Γαλατικού Πολέμου (1871).pdf/9

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.

μηδὲν ἄλλο κατορθώσασα, ἢ νά καταστήσῃ αὐτὸν τολμηρότερον. Διότι ἡ ἄμεσος, εἰ καὶ πρότερον ἤδη προπαρασκευασμένη, συνέπεια τούτου ἦτο, ὅτι πρὸς τὴν δύναμιν τῆς γερουσίας ἀντετάχθη ὁ μυστικὸς σύνδεσμος τοῦ Καίσαρος, Πομπηΐου καὶ Κράσσου, οὗτινος σκοπὸς ἦτο «μηδὲν νὰ πράττετται ἐν τῇ πολιτείᾳ ἀπαρέσκον εἴς τινα ἐκ τῶν τριῶν, ne quid ageretor in republica, - quod displicuisset ulli e tribus» (Σουητ. 19) Sic igitur Caesare dignitatem comparare, Crasso augere, Pompeio retinere cupientibus omnibusque pariter potentiae cupidis de invadenda republica facile convenit (Tlor. 4, 2. ). Τοῦτο ἦτο διπλωματικὸν ἀριστούργημα, οὗτινος ὁ πρωτουργὸς, ὅπως ἐπέδειξε τὴν μεγίστην δραστηριότητα, οὕτω καὶ κατὰ μέγιστον μέγιστον μέρος ἔδρεψε τοὺς καρπούς. Ὁ σύνδεσμος οὗτος συνεδέθη στενότερον διὰ τοῦ γάμου τοῦ Πομπηΐου μετὰ τῆς θυγατρὸς τοῦ Καίσαρος Ἰουλίας, ὅπως καὶ ὁ θάνατος αὑτοῦ τῷ 54 ἔτει οὐσιωδῶς συνετέλεσεν εἰς τὴν ἀλλοίωσιν τῶν σχέσεων τοῦ Καίσαρος πρὸς τὸν Πομπηΐαν. Αἱ δὲ συνέπειαι αὐτοῦ ἐδείχθησαν, ἅμα καταστάντος τοῦ Καίσαρος, εἰς τὴν ὑπατείαν. Κατώρθωσε νὰ ἐπικυρωθῶσιν αἱ ὑπὸ Πομπηΐου γενόμεναι διατάξεις (acta) ἐν Ἀσίᾳ μετὰ τὸν Μιθριδατικὸν πόλεμον, ὅπερ πρότερον εἶχεν ἀρνηθῇ ἡ σύγκλητος, διὰ δὲ τοῦ νόμου lex Iulia agraria ἀπένειμεν εἰς εἰκοσακισχιλίους παλαιοὺς στρατιώτας καὶ πτωχοὺς πολίτας τὴν καμπανικὴν χώραν· τοὺς δὲ ἱππεῖς προσείλκυσε διὰ τῆς παραχωρήσεως τοῦ τρίτου μέρους τῶν μισθωμάτων αὐτῶν· πλὴν δὲ τούτων καὶ δι’ ἄλλων προβουλευμάτων περιώρισε τὴν δύναμιν τῆς συγκλήτου. Τέλος δ’ ὁ ἀφωσιωμένος αὐτῷ δήμαρχος Βατίνιος εἰσήγαγε τὴν πρότασιν, νὰ παραχωρηθῇ εἰς τὸν κατὰ τὸ φαινόμενον μηδὲν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐπιθυμοῦντα Καίσαρα ἡ διοίκησις τῆς ἐπὶ τάδε Γαλατίας πρὸς τῇ Ἰλλυρίᾳ μετὰ τριῶν λεγεώνων ἐπὶ πέντε ἔτη παρὰ τὸν νόμον καὶ τὰ ἔθιμα. Εὐνοϊκώτατα διακείμενος πρὸς αὐτὸν ὁ δῆμος προθύμως ἐπεδοκίμασε τὴν πρότασιν, καὶ ἡ ἀσθενὴς γερουσία, μὴ τολμῶσα νὰ κάμῃ ἔνστασίν τινα,