33. Περὶ τὴν ἑσπέραν ὁ Καῖσαρ διέταξε νὰ κλεισθῶσιν αἱ πύλαι καὶ νὰ ἐξέλθωσιν οἱ στρατιῶται ἐκ τῆς πόλεως, ἵνα μὴ τὴν νύκτα πάθωσι βλάβην τινὰ οἱ πολῖται ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν. Ἀλλ’ ἐκεῖνοι κατὰ προμεμελετημένον, ὡς μετὰ ταῦτα ἐγνώσθη, σχέδιον, διότι ἐπίστευσαν ὅτι μετὰ τὴν παράδοσιν οἱ ἡμέτεροι ἤθελον ἀποσύρῃ τὰς φρουρὰς ἢ τοὐλάχιστον ἀμελέστερον φυλάξῃ, μέρος μὲν μετὰ τῶν ὅπλων, τὰ ὁποῖα εἶχον κατάσχῃ καὶ κρύψῃ, μέρος δὲ μετ’ ἀσπίδων ἐκ φλοιοῦ κατεσκευασμένων ἢ διὰ λύγων ἐμπεπλεγμένων, τὰς ὁποίας ἐν σπουδῇ, ὡς ἀπῄτει τοῦ χρόνου ἡ βραχύτης, κατεβύρσωσαν, κατὰ τὴν τρίτην φυλακὴν αἰφνιδίως πανστρατιᾷ ἐξώρμησαν ἐκ τῆς πόλεως, ὅπου ἥκιστα ἀνάντης ἐφαίνετο ἡ πρὸς τὰ ἡμέτερα ὀχυρώματα ἄνοδος. Ἀλλὰ ταχέως, ὡς πρότερον εἶχε διατάξῃ ὁ Καῖσαρ, διὰ πυρσῶν δοθέντος τοῦ σημείου συνέδραμον αὐτόσε ἐκ τῶν ἐγγυτάτων φρουρίων, καὶ οἱ ἐχθροὶ ἐπολέμησαν μετὰ τοιούτου ζήλου, ὅπως ἔπρεπε νὰ πολεμήσωσιν ἄνδρες γενναῖοι ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἐλπίδι τῆς σωτηρίας καὶ ἐν δυσχωρίᾳ κατ’ ἐκείνων, οἵτινες ἔῤῥιπτον βέλη ἐκ τοῦ ὀχυρώματος καὶ τῶν πύργων. Πεσόντων δὲ περὶ τὰς τέσσαρας χιλιάδας ἀνδρῶν οἱ λοιποὶ ἀπηλάθησαν εἰς τὴν πόλιν. Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἀναῤῥηχθεισῶν τῶν πυλῶν, ἐπειδὴ οὐδεὶς πλέον ἀνθίστατο, καὶ εἰσελθόντων τῶν ἡμετέρων στρατιωτῶν, ὁ Καῖσαρ ἐλαφυροπώλησεν ἅπαντα τῆς πόλεως ταύτης τὰ ὑπάρχοντα. Οἱ δὲ ἀγορασταὶ εἶπον εἰς αὐτὸν ὅτι ἠρίθμησαν τρεῖς καὶ πεντήκοντα χιλιάδας κεφαλῶν.
34. Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον ἔμαθε παρὰ τοῦ Ποπλίου Κράσσου, ὃν εἶχε πέμψῃ μετὰ μιᾶς λεγεῶνος πρὸς τοὺς Ἐνετούς, τοὺς Οὐνέλλους, τοὺς Ὀσίσμους, τοὺς Κουριοσολίτας, τοὺς Ἐσουβίους, τοὺς Αὐλέρκους καὶ τοὺς Ῥήδονας, αἵτινες εἶναι παραθαλάσσιοι πόλεις καὶ ἐφάπτονται τοῦ Ὠκεανοῦ, ὅτι πᾶσαι αἱ πόλεις περιῆλθον ὑπὸ τὸ κράτος καὶ τὴν ἐξουσίαν τῆς Ῥώμης.
35. Διὰ τῶν πράξεων τούτων πάσης τῆς Γαλατίας ὑπο-
