τὴν πρώτην τάξιν προέβη καὶ τοὺς μὲν ἑκατοντάρχους ἐξ ὀνόματος καλέσας, τοὺς δὲ λοιποὺς στρατιώτας παραινέσας διέταξε τοὺς στρατιώτας νὰ προσβάλωσι καὶ τὰς σπείρας νὰ ἀραιωθῶσι, ἵνα εὐκολώτερον μεταχειρίζωνται τὰ ξίφη. Διὰ δὲ τῆς ἀφίξεως αὐτοῦ ἐγγενομένης ἐλπίδος εἰς τοὺς στρατιώτας καὶ ἀποκατασταθέντος τοῦ θάῤῥους, ἐπειδὴ ἕκαστος καθ’ ἑαυτὸν καὶ ἐν τῷ ἐσχάτῳ κινδύνῳ του ἐπεθύμει νὰ διαπρέψῃ ἐν ὄψει τοῦ στρατηγοῦ, ἀνεστάλη ὀλίγον ἡ ἔφοδος τῶν ἐχθρῶν.
26. Ἰδὼν δὲ ὁ Καῖσαρ ὅτι ἡ ἑβδόμη λεγεὼν, ἥτις ἵστατο πλησίον, ὡσαύτως ἐπιέζετο ὑπὸ τοῦ ἐχθροῦ, παρῄνεσε τοὺς χιλιάρχους, κατὰ μικρὸν νὰ συνενωθῶσιν αἱ δύο λεγεῶνες καὶ στραφεῖσαι ἀντιμέτωποι νὰ προσβάλωσι τὸν ἐχθρόν. Τούτου δὲ γενομένου, ἐπειδὴ ἄλλος εἰς ἄλλον ἔφερε βοήθειαν, καὶ δὲν ἐφοβοῦντο, μήπως ἐκ τῶν ὄπισθεν περικυκλωθῶσιν ὑπὸ τοῦ εχθροῦ, ἤρξαντο νὰ ἀνθίστανται τολμηρότερον καὶ νὰ μάχωνται γενναιότερον. Ἐν τοσούτῳ δὲ οἱ στρατιῶται τῶν δύο λεγεώνων, αἵτινες ἐν τῇ ὀπισθοφυλακῇ ἐχρησίμευον ὡς φρουρὰ τῶν ἀποσκευῶν, ἐπὶ τῇ ἀγγελίᾳ τῆς μάχης ταχύναντες τὴν πορείαν καθεωρῶντο ἐν τῇ κορυφῇ τοῦ λόφου ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, καὶ ὁ Τίτος Λαβιηνὸς κυριεύσας τὸ στρατόπεδον τῶν ἐχθρῶν καὶ ἐκ τῶν ἄκρων παρατηρήσας τὰ γενόμενα ἐν τῷ ἡμετέρῳ στρατοπέδῳ ἔπεμψε τὴν δεκάτην λεγεῶνα πρὸς τοὺς ἡμετέρους εἰς ἐπικουρίαν. Οὗτοι δὲ ἐκ τῆς φυγῆς τῶν ἱππέων καὶ τῶν ὑπηρετῶν μαθόντες, ἐν ὁποίᾳ καταστάσει ἦσαν τὰ πράγματα, καὶ ἐν ὁπόσῳ κινδύνῳ διετέλει καὶ τὸ στρατόπεδον καὶ αἱ λεγεῶνες καὶ ὁ στρατηγὸς, οὐδὲν ταχύτητος ἀπέλιπον.
27. Ἐκ δὲ τῆς ἀφίξεως τούτων τοσαύτη μεταβολὴ τῶν πραγμάτων ἐπῆλθε, ὥστε οἱ ἡμέτεροι καὶ ὅσοι ἐκ τῶν τραυμάτων καταπεπονημένοι εἶχον καταπέσῃ, ἐρειδόμενοι ἐπὶ τῶν ἀσπίδων ἀνενέουν τὴν μάχην, ἔπειτα δὲ οἱ ὑπηρέται παρατηρήσαντες τοὺς ἐχθροὺς καταπεπληγμένους καὶ ἄοπλοι ἀντεπεξήρχοντο κατ’ ἐνόπλων, οἱ δὲ ἱππεῖς, ἵνα διὰ
