τοῦ ἔργου καὶ ἑκάστης λεγεῶνος εἰμὴ μετὰ τὴν ὀχύρωσιν τοῦ στρατοπέδου. Οὗτοι διὰ τὴν προσέγγισιν καὶ ταχύτητα τῶν ἐχθρῶν δὲν περιέμενον πλέον τὴν διαταγὴν τοῦ Καίσαρος, ἀλλ’ ἀφ’ ἑαυτῶν ἔπραττον τὰ δοκοῦντα αὐτοῖς ἀναγκαῖα.
21. Ὁ δὲ Καῖσαρ διατάξας τὰ ἀναγκαῖα ἔδραμε πρὸς παραίνεσιν τῶν στρατιωτῶν, οὓς ἐξ αὐτῶν ἡ τύχη αὐτῷ προσήνεγκε, καὶ ἔφθασεν εἰς τὴν δεκάτην λεγεῶνα. Παραινέσας δὲ τοὺς στρατιώτας δι’ ὄχι μικροτέρου λόγου, ἢ νὰ διατηρῶσι τὴν μνήμην τῆς προτέρας αὑτῶν ἀρετῆς μήτε νὰ ἐκπλήττωνται, ἀλλ’ ἀνδρείως νὰ ὑπομένωσι τὴν ἔφοδον τῶν ἐχθρῶν, ἐπειδὴ οἱ ἐχθροὶ δὲν ἀπεῖχον μακρότερον, ἢ ἐφ’ ὅσον ἠδύνατο νὰ φθάσῃ βέλος, ἔδωκε τὸ σημεῖον τῆς ἐνάρξεως τῆς μάχης. Ὡσαύτως δὲ καὶ εἰς τὸ ἕτερον μέρος παραινέσεως ἕνεκα ἀπελθὼν εὗρεν αὐτοὺς ἤδη μαχομένους. Τοσαύτη δὲ ἦτο ἡ βραχύτης τοῦ χρόνου καὶ ἡ πρὸς μάχην προθυμία τῶν ἐχθρῶν τοσαύτη, ὥστε οὐ μόνον ἐπέλιπεν ὁ καιρὸς νὰ προσαρμόσωσι τὰ παράσημα, ἀλλὰ καὶ τὰς περικεφαλαίας νὰ ἐνδυθῶσι καὶ τὰ καλύμματα ἐκ τῶν ἀσπίδων νὰ ἀποβάλωσι. Πρὸς ἣν δὲ χώραν ἕκαστος ἀπὸ τοῦ ἔργου ἐκ τύχης κατήντησε καὶ ἃς πρώτας σημαίας εἶδε, πρὸς ταύτας ἔστη, ἵνα μὴ ἐν τῇ ἀναζητήσει τῶν ἑαυτοῦ ἀπολέσῃ τὸν καιρὸν τῆς μάχης.
22. Παραταχθέντος δὲ τοῦ στρατοῦ μᾶλλον ὅπως ἀπῄτει τοῦ τόπου ἡ φύσις καὶ ἡ κατωφέρεια τοῦ λόφου καὶ ἡ ἀνάγκη τοῦ χρόνου, ἢ ὅπως ὁ κανὼν καὶ ἡ τάξις τῆς πολεμικῆς τέχνης, ἐπειδὴ διαχωρισθεισῶν τῶν λεγεώνων ἄλλαι ἐν ἄλλῳ μέρει ἀνθίσταντο εἰς τοὺς ἐχθροὺς καὶ διὰ πυκνοτάτων αἱμασιῶν, ὡς ἀνωτέρω ἐδηλώσαμεν, παρεμβληθεισῶν ἐκωλύετο ἡ ἄποψις, δὲν ἠδύναντο οὔτε ἐν ὡρισμένοις τόποις νὰ διαταχθῶσιν ἐφεδρεῖαι, οὔτε νὰ ποονοηθῇ τί ἐν ἑκάστῳ μέρει ἦτο ἀναγκαῖον, οὔτε ὑφ’ ἑνὸς πάντα τὰ προστάγματα νὰ δίδωνται. Ὅθεν ἐν τοσαύτῃ τῶν πραγμάτων ἀνισότητι καὶ τῆς τύχης αἱ ἀποβάσεις ποικίλαι ἠκολούθουν.
