λατίας δυνατώτατος, ὅστις καὶ μεγάλου μέρους τῶν χωρῶν τούτων καὶ τῆς Βρετανίας ἔτι τὴν ἀρχὴν ἔλαβε· νῦν δὲ βασιλεὺς εἶναι ὁ Γάλβας· πρὸς τοῦτον διὰ τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν σύνεσιν αὐτοῦ ἀπεδόθη ὁμοθύμως ἡ ἀνωτάτη διοίκησις ὅλου τοῦ πολέμου· ἔχουσι πόλεις δώδεκα τὸν ἀριθμὸν, ὑπισχνοῦνται δὲ πεντήκοντα χιλιάδας ἐνόπλων, ἰσαρίθμους δὲ καὶ οἱ Νερούϊοι, οἵτινες τὰ μάλιστα ἄγριοι μεταξὺ αὐτῶν τῶν ἰδίων νομίζονται καὶ ἀπωτάτω ἀπέχουσι· πεντεκαίδεκα χιλιάδας οἱ Ἀτρέβατοι, δέκα χιλιάδας οἱ Ἀμβιανοὶ, πέντε καὶ εἴκοσι χιλιάδας οἱ Μορινοὶ, ἑπτὰ χιλιάδας οἱ Μενάπιοι, δέκα χιλιάδας οἱ Κάλητες, οἱ Βέλιοκασσεῖς καὶ Βιρομανδουεῖς ἄλλας τόσας, οἱ Ἀδουατικοὶ ἐνεακαίδεκα χιλιάδας· οἱ δὲ Κονδροῦσοι, οἱ Ἐβουρωνοί, οἱ Καιρησοὶ καὶ οἱ Παιμαινοί, οἵτινες ἑνὶ ὀνόματι ὀνομάζονται Γερμανοὶ, νομίζουσιν ὅτι ὑπισχοῦνται περὶ τὰς τεσσαράκοντα χιλιάδας.
5. Ὁ Καῖσαρ λοιπὸν ἐνθαῤῥύνας τοῦς Ῥήμους καὶ φιλοφρόνως προσφωνήσας διέταξε νὰ συνέλθη πρὸς αὐτὸν πᾶσα, ἡ γερουσία καὶ νὰ προσαχθῶσιν ὅμηροι οἱ παῖδες τῶν προκρίτων. Καὶ ταῦτα μὲν πάντα ὑπὸ τούτων ἀκριβῶς κατὰ τὴν ῥητὴν ἡμέραν ἐγένοντο. Αὐτὸς δὲ σφοδρῶς παραινέσας τὸν Αἴδουον Διβιτιακὸν διδάσκει, πόσον συμφέρει εἰς τὴν πολιτείαν καὶ τὴν κοινὴν σωτηρίαν νὰ διαχωρισθῶσιν αἱ δυνάμεις τῶν ἐχθρῶν, ἵνα μὴ ταὐτοχρόνως ἀναγκασθῶσι νὴ συμπλακῶσι πρὸς τοσοῦτο πλῆθος. Τοῦτο δὲ δύναται νὰ γείνῃ, ἐὰν οἱ Αἴδουοι εἰσαγάγωσι τὰς δυνάμεις των εἰς τὴν χώραν τῶν Βελλουάκων καὶ ἀρχίσωσι νὰ λεηλατῶσι τοὺς ἀγροὺς αὐτῶν. Ταῦτα δὲ παραγγείλας ἀποπέμπεται αὐτόν. Ἀφ’ οὗ δὲ εἶδεν ὅτι πᾶσαι τῶν Βελγῶν αἱ δυνάμεις συναχθεῖσαι εἰς ἕνα τόπον ἤρχοντο κατ’ αὐτοῦ καὶ ἔμαθε καὶ παρὰ τῶν πεμφθέντων κατασκόπων καὶ παρὰ τῶν Ῥήμων, ὅτι δὲν ἀπεῖχον ἤδη πολὺ, ἔσπευσε νὰ διαβιβάσῃ τὸν στρατὸν διὰ τοῦ Ἄξονος ποταμοῦ, ὅστις εἶναι ἐν ταῖς ἐσχατιαῖς τῶν Ῥήμων, καὶ ἐνταῦθα ἐστρατοπέδευσε. Τοῦτο δὲ καὶ τὴν μίαν πλευρὰν τοῦ στρατοπέδου ὠχόρου διὰ τῶν
