λάττωσε κατὰ τι τοσαύτην ἡδονὴν καὶ χαράν. Οὗτος δὲ ἔλεγεν ὅτι ἐπὶ παρουσίᾳ αὐτοῦ τρὶς συνεβουλεύθησαν τοὺς κλήρους, πότερον νὰ καῇ παρευθὺς, ἢ δι’ ἄλλον χρόνον νὰ διαφυλαχθῇ· ἀλλὰ διὰ τῆς εὐεργεσίας τῶν κλήρων διεσώθη. Ὁμοίως καὶ ὁ Μάρκος Μέτιος ἀνευρέθη καὶ ἐπανήχθη πρὸς αὐτόν.
54. Ταύτης δὲ τῆς μάχης πέραν τοῦ Ῥήνου διαγγελθείσης, οἱ Σουῆβοι, οἵτινες εἶχον ἔλθῃ παρὰ τὰς ὄχθας τοῦ Ῥήνου, ἤρχισαν νὰ ὑποστρέφωσιν οἴκαδε· τούτους δὲ οἱ Οὔβιοι, οἱ ἐγγύτατα τοῦ Ῥήνου οἰκοῦντες, καταπεπληγμένους καταδιώξαντες πολλοὺς αὐτῶν ἐφόνευσαν. Ὁ Καῖσαρ λοιπὸν ἐν ἑνὶ θέρει δύο μεγίστους πολέμους συντελέσας, ὀλίγῳ ταχύτερον, ἢ ὁ καιρὸς τοῦ ἔτους ἀπῄτει, ἀπήγαγε τὸν στρατὸν εἰς χειμάδια παρὰ τοῖς Σηκουανοῖς· καὶ εἰς μὲν τὰ χειμάδια ἐπέστησε τὸν Λαβιηνὸν, αὐτὸς δὲ ἀπῆλθεν εἰς τὴν ἐντὸς τῶν Ἄλπεων Γαλατίαν, ἵνα δικαιοδοτήσῃ.
1. Ἐν ᾧ ὁ Καῖσαρ ἦτο ἐν τῇ ἐντὸς τῶν Ἄλπεων Γαλατία, οὕτως ὡς ἀνωτέρω ἐδηλώσαμεν, συχναὶ πρὸς αὐτὸν φῆμαι προσήρχοντο, καὶ δι’ ἐπιστολῶν ὡσαύτως τοῦ Λαβιηνοῦ ἐπληροφορεῖτο, ὅτι πάντες οἱ Βέλγαι, ὅπερ εἴπομεν ὅτι εἶναι τρίτον μέρος τῆς Γαλατίας, συνώμνυον κατὰ τοῦ δήμου τῶν Ῥωμαίων καὶ πρὸς ἀλλήλους ὁμήρους ἔδιδον. Αἰτίαι δὲ τῆς συνωμοσίας ἦσαν αἱ ἑξῆς: πρῶτον ὅτι ἐφοβοῦντο, μήπως ἁπάσης τῆς Γαλατίας ὑποταχθείσης πρὸς αὐτοὺς ὁ ἡμέτερος στρατὸς προσαχθῇ· εἶτα δὲ, ὅτι ἠρεθί-
