Σελίδα:Περί του Γαλατικού Πολέμου (1871).pdf/50

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
—32—

43. Ὑπῆρχε μεγάλη πεδιὰς καὶ ἐν αὐτῇ γήλοφος ἱκανῶς μέγας, Οὗτος δ’ ὁ τόπος ἀπεῖχεν ἐξ ἴσου σχεδὸν ἀπὸ Τῶν στρατοπέδων τοῦ Καίσαρος καὶ τοῦ Ἀριοβίστου. Ἐνταῦτα δὲ, ὡς ὡρίσθη, ἦλθον πρὸς συνέντευξιν. Καὶ ὁ μὲν Καῖσαρ ἔταζε τὴν λεγεῶνα, ἣν ἐφ’ ἵππων ἤγαγε, διακόσια βήματα ἀπὸ τούτου τοῦ γηλόφου, ὁμοίως δ’ ἐν ἴσῃ ἀποστάσει ἔστησαν καὶ οἱ ἱππεῖς τοῦ Ἀριοβίστου. Ὁ δὲ Ἀριόβιστος ἐζήτησεν, ἀφ’ ἵππων νὰ συνδιαλεχθῶσι καὶ ἕκαστος νὰ προσαγάγωσι πρὸς τούτοις δέκα ἱππεῖς. Ὡς δὲ ἦλθον αὐτοῦ, ὁ Καῖσαρ ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου του ἐμνημόνευσε τὰς ἑαυτοῦ καὶ τῆς γερουσίας πρὸς αὐτὸν εὐεργεσίας, ὅτι ἐπεκλήθη βασιλεὺς ὑπὸ τῆς γερουσίας καὶ φίλος, ὅτι δῶρα δαψιλέστατα ἐστάλησαν πρὸς αὐτόν· ἐδίδασκε δὲ ὅτι τοῦτο καὶ εἰς ὀλίγους συνέβη καὶ ἀντὶ μεγάλων ὑπηρεσιῶν συνήθως ἀπονέμεται· ἐκεῖνος δὲ ἐν ᾧ οὔτε ἀξιώσεις οὔτε αἰτίαν εὔλογον νὰ ζητῇ ταύτας τὰς τιμὰς εἶχεν, ἔτυχεν ὅμως αὐτῶν διὰ τῆς εὐεργεσίας καὶ ἐλευθεριότητος αὐτοῦ καὶ τῆς γερουσίας. Προσέτι δὲ ἐδίδασκε, πόσον παλαιαὶ καὶ δίκαιαι αἰτίαι φιλίας ὑπάρχουσι μεταξὺ αὐτῶν καὶ τῶν Αἰδούων, πόσα ψηφίσματα καὶ πόσον τιμητικὰ ἐγένοντο ὑπὲρ αὐτῶν, πῶς κατὰ πάντα τὸν χρόνον οἱ Αἴδουοι διετήρησαν τὴν ἡγεμονίαν ὅλης τῆς Γαλατίας καὶ μάλιστα πρὶν ἢ ἐπιζητήσωσι τὴν ἡμετέραν φιλίαν. Ὅτι ὁ δῆμος τῶν Ῥωμαίων ἔχει τὴν συνήθειαν νὰ ἐπιθυμῇ, οἱ σύμμαχοι καὶ φίλοι αὐτοῦ οὐ μόνον μηδὲν τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖς νὰ ἀποβάλλωσιν, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐπιδίδωσιν εἰς δύναμιν, ἀξιώματα καὶ τιμάς· τοῦτο λοιπὸν, ὅπερ προσήνεγκον εἰς τὴν φιλίαν τοῦ δήμου τῶν Ῥωμαίων, τίς δύναται νὰ ὑποφέρῃ νὰ ἀφαρπασθῇ ἀπ’ αὐτῶν. Εἶτα δὲ ἀπῄτησε τὰ αὐτὰ, τὰ ὁποῖα παρήγγειλε καὶ εἰς τοὺς πρέσβεις, δηλαδὴ νὰ μὴ ἐπενέγκῃ πόλεμον μήτε κατὰ τῶν Αἰδούων μήτε κατὰ τῶν συμμάχων αὐτῶν, νὰ ἀποδώσῃ τοὺς ὁμήρους· ἐὰν δὲ μηδὲν μέρος Γερμανῶν δύναται νὰ ἀποπέμψῃ οἴκαδε, ἀλλὰ τοὐλάχιστον νὰ μὴ ἐπιτρέψῃ πλέον Εἰς ἄλλους νὰ διαβῶσι τὸν Ῥῆνον.