Σελίδα:Περί του Γαλατικού Πολέμου (1871).pdf/272

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
—254—

ἤθελε διατάξῃ, καὶ θὰ πράξῃ πάντα τὰ ἐπιταχθησόμενα· ἓν μόνον παρακαλεῖ, νὰ συγχωρηθῇ εἰς τὸν φόβον αὐτοῦ, εἰς μηδενὸς Ῥωμαίου τὴν ὄψιν νὰ ἔλθῃ. Ὁ Ἀντώνιος κρίνων ὅτι ἡ ἀπαίτησις αὐτοῦ προήρχετο ἀπὸ δικαίου φόβου, ἔδωκε τὴν ἄδειαν, κατὰ τὴν αἴτησιν αὐτοῦ, καὶ ἐδέξατο τοὺς ὁμήρους. Γινώσκει ὅτι ὁ Καίσαρ ἀπετέλεσε ἓν ἕκαστον βιβλίον δι’ ἕκαστον ἔτος στρατείας· ὅπερ ἐγὼ δὲν ἐνόμισα ἀναγκαῖον νὰ πράξω, διότι τὸ ἐπιὸν ἔτος, ἐπὶ τῆς ὑπατείας Λευκίου Παύλου καὶ Γαΐου Μαρκέλλου, δὲν παρέχει ἀξιολόγους ἐν τῇ Γαλατίᾳ πράξεις. Ἵνα μή τις ὅμως ἀγνοῇ, ποῦ κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον διέτριβεν ὁ Καῖσαρ καὶ ὁ στρατὸς αὐτοῦ, ἔκρινα καλὸν νὰ γράψω ὀλίγα καὶ πρὸς τοῦτο τὸ βιβλίον νὰ συνάψω αὐτά.

49. Ὁ Καίσαρ παραχειμάζων ἐν τῇ Βελγικῇ ἕνα μόνον σκοπὸν εἶχε νὰ κατέχῃ ἐν φιλικῇ σχέσει τὰς πόλεις καὶ εἰς μηδεμίαν νὰ παρέχῃ ἐλπίδα ἢ ἀφορμὴν πολέμου. Διότι οὐδὲν ὀλιγώτερον ἐπεθύμει, ἢ κατὰ τὴν στιγμὴν τῆς ἀπὸ τῆς στρατηγίας ἀποχωρήσεως αὐτοῦ νὰ ἀναγκασθῇ πρὸς νέον τινὰ πόλεμον, ἵνα μή, ἀφ’ οὗ ἔμελλε νὰ ἀπαγάγῃ τὸν στρατόν, ὑπολειφθῇ πόλεμός τις, ὃν πᾶσα ἡ Γαλατία, μηδενὸς κινδύνου παρόντος, ἀσμένως ἤθελεν ἀναλάβῃ. Ὅθεν τιμητικῶς προσαγορεύων τὰς πόλεις, μέγιστα δῶρα ἐπιδαψιλεύων εἰς τοὺς ἄρχοντας αὐτῶν καὶ μηδόλως νέα βάρη ἐπιβάλλων εὐκόλως κατέσχεν ἐν τῇ εἰρήνῃ, παρέχων ἐλαφροτέραν κατάστασιν ὑποταγῆς εἰς τὴν ὑπὸ τοσούτων δυστυχῶν μαχῶν ἀποκεκμηκυῖαν Γαλατίαν.

50. Αὐτὸς δὲ μετὰ τὸ τέλος τῶν χειμαδίων, παρὰ Τὴν συνήθειαν συντονώτατα πορευόμενος ἀπέρχεται εἰς τὴν Ἰταλίαν, ἵνα προσαγορεύσῃ τὰς ἰσοπολίτιδας πόλεις καὶ τὰς ἀποικίας, εἰς ἃς εἶχε συστήσῃ τὸν ταμίαν αὑτοῦ Μάρκον Ἀντώνιον ἐπιζητοῦντα τὸ ἀξίωμα τοῦ οἰωνοσκόπου. Διότι οὐ μόνον ἀσμένως μετεχειρίσθη πᾶσαν αὑτοῦ τὴν ἐπιῤῥοὴν ὑπὲρ ἀνδρὸς οἰκειοτάτου, ὃν πρὸ ὀλίγου εἶχε προπέμψῃ πρὸς ἐπιζήτησιν τῆς ἀρχῆς, ἀλλὰ καὶ σφοδρῶς κατὰ τῆς μερίδος