δυνατὸν νὰ δοθῶσιν εἰς τοσοῦτο μάλιστα πλῆθος ἄνευ τινὸς βλάβης· ἀλλ’ ἐπιτρέπεται, ἐὰν θέλωσι, νὰ κατοικισθῶσιν ἐν τῇ χώρᾳ τῶν Οὐβίων, ὧν πρέσβεις εἶναι παρ’ αὐτῷ καὶ παραπόνοῦνται περὶ τῶν ἀδικιῶν τῶν Σουήβων καὶ ζητοῦσι βοήθειαν παρ’ αὐτοῦ· τοῦτο θέλει ἐπιτάξῃ εἰς τοὺς Οὐβίους.
9. Οἱ πρέσβεις εἶπον ὅτι θέλουσι νὰ ἀναγγείλωσι ταῦτα εἰς τοὺς ἑαυτῶν καὶ περὶ τούτου σκεφθέντες μετὰ τρεῖς ἡμέρας θὰ ἐπανέλθωσι πρὸς τὸν Καίσαρα· ἐν τοσούτῳ δὲ παρεκάλεσαν αὐτόν, νὰ μὴ μεταστρατοπεδεύσῃ ἐγγύτερον. Ἀλλ’ ὁ Καῖσαρ εἶπεν, ὅτι οὐδὲ τοῦτο δύναται νὰ παραχωρήσῃ εἰς αὐτούς. Διότι εἶχε μάθῃ, ὅτι πρό τινων ἡμερῶν μέγα μέρος τοῦ ἱππικοῦ ἐπέμφθη χάριν λείας καὶ ἐπισιτισμοῦ πέραν τοῦ Μόσου πρὸς τοὺς Ἀμφιβαρίτους· ἔκρινε λοιπόν, ὅτι περιμένονται οὗτοι οἱ ἱππεῖς καὶ τούτου ἕνεκα παρεμβάλλεται χρόνος.
10. Ὁ Μόσης ῥέει ἐκ τοῦ ὄρους Οὐογέσου, ὅπερ εἶναι ἐν τῇ χώρᾳ τῶν Λιγγόνων, καὶ προλαβὼν μέρος τι ἐκ τοῦ Ῥήνου, ὅπερ καλεῖται Βάκαλος, ἀποτελεῖ τὴν νῆσον τῶν Βαταβῶν, καὶ ὄχι πλέον ἀπὸ τοῦ Ῥήνου ἑξακοσίων τεσσαράκοντα σταδίων ἐμβάλλει εἰς τὸν Ὠκεανόν. Ὁ δὲ Ῥῆνος πηγάζει ἐκ τῶν Λεποντίων, τῶν κατοικούντων τὰς Ἄλπεις καὶ ἐπὶ μακρὸν διάστημα φέρεται ὁρμητικὸς διὰ τῆς χώρας τῶν Ναντουάτων, τῶν Ἑλουητίων, τῶν Σηκουανῶν, τῶν Μεδιοματρικῶν, τῶν Τριβόκχων καὶ τῶν Τρηουΐρων, καί, ὅπου πλησιάζει εἰς τὸν Ὠκεανόν, ἀποῤῥέει κατὰ πλείονας διευθύνσεις, πολλὰς καὶ ὑπερμεγέθεις νήσους ἀποτελέσας, ὧν μέγα μέρος κατοικεῖται ὑπὸ ἀγρίων καὶ βαρβάρων ἐθνῶν (ἐξ ὧν ὑπάρχουσι τινες, οἵτινες νομίζονται ὅτι ζῶσι δι’ ἰχθύων καὶ ὠῶν πτηνῶν), καὶ διὰ πολλῶν στομίων ἐμβάλλει εἰς τὸν Ὠκεανόν.
11. Ἐν ᾧ δὲ ὁ Καῖσαρ δὲν ἀπεῖχε τοῦ ἐχθροῦ πλέον τῶν ἐνενήκοντα ἓξ σταδίων, ὡς ὡρίσθη, ἐπανέρχονται πρὸς αὐτὸν οἱ πρέσβεις· ἐντυχόντες δ’ αὐτῷ καθ’ ὁδὸν σφόδρα
