Σελίδα:Περί νομίσματος και της κτητικής δυνάμεως των πολύτιμων μετάλλων κατά τους βυζαντινούς χρόνους.pdf/35

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
33

καθωρισμένον, ὅτι ἡ τιμὴ ζευγαρίου βοῶν ἦτο 90 δρ. (6 νομίσματα)· επειδὴ δ’ η σημερινὴ μέση τιμὴ ζευγαρίου βοῶν εἶναι 600 δρ., ἕπεται ὅτι ἡ σχέσις τῆς σημερινῆς ἀξίας πρὸς τὴν ἐπὶ Πορφυρογεννήτου (913 - 959) εἶναι ὡς 6,6 : 1.

Ἐν τῷ δευτέρῳ χωρίῳ[1] μνημονεύεται ὑποχρέωσις τῶν μητάτων Ἀσίας καὶ Φρυγίας εἰς εἰσφορὰν ἵππων καὶ ἡμιόνων, ὧν οἱ πρῶτοι ἐκτιμῶνται 12 νομίσματα καὶ οἱ δεύτεροι 15, ἤτοι δρ. 180 καὶ 225.

Πῶς ἔχουσι τὰ πράγματα σήμερον; Κατὰ σημείωσιν τοῦ κ. Σπ. Χασιώτου:[2]

«Οἱ ἵπποι ἐν Ἑλλάδι παραγόμενοι εἶνε ἀξίας 300 μέχρι 1000 δρ. Ἐπειδὴ περισσότεροι εἶνε καὶ κατωτέρας ἀξίας δυνάμεθα νὰ παραδεχθῶμεν ὡς μέσην τιμὴν δρ. 400. Τῶν ἡμιόνων, παραγωγῆς ἐπίσης τοῦ τόπου, ἡ ἀξία κυμαίνεται ἀναλόγως τῆς ποιότητος τῶν ζῴων ἀπὸ 400 μέχρι 1000 δραχμῶν. Ἡ δὲ μέση αὐτῶν τιμὴ εἶναι μᾶλλον ἐγγὺς πρὸς τὴν τιμὴν τῶν 500 δραχμῶν».[3]

Ἐπειδὴ ἐπὶ τοῦ προκειμένου ὁ λόγος περὶ ἵππων καὶ ἡμιόνων ἐκλεκτῶν[4] προωρισμένων εἰς τὸ βασιλικὸν φοσσᾶτον, δυνάμεθα νὰ δεχθῶμεν ὅτι ἡ σημερινὴ τιμὴ αὐτῶν θὰ ἐκυμαίνετο μεταξὺ 800 καὶ 100 δραχμῶν, ὁπότε ἔχομεν ἀναλογίαν ὡς 1 : 4 - 5.

III. Τὰς περὶ εὐπορίας εἰδήσεις. – Ἐνταῦθα ἐπιβάλλεται νέα διάκρισις μεταξὺ τῶν ἱστορικῶν καὶ τῶν νομικῶν πηγῶν.

1ον) Ἱστορικαὶ πηγαί. Ὁ Vogt[5] μνημονεύει δύο χωρία, γράφει δ’ ἐπὶ λέξει τὰ ἐξῆς: «Un hagiographe en racontant ľhistoire ďun paysan de Paphlagonie, Métrios qui vivait sous Léon VI, estime qu’avec 1500 nomismes un homme était très riche (Synax, de ľEglise de Constantinople, 1er juin). Au XIIIe siècle ďautre part,


  1. Εὕρηται ἐν τῷ παραρτήματι, Ὅσα δεῖ γίνεσθαι τοῦ μεγάλου καὶ ὑψηλοῦ βασιλέως τῶν Ρωμαίων μέλλοντος φοσσατεῦσαι, ἔχει δ’ ὡς ἐξῆς: «διὰ τῆς Ἀσίας καὶ Φρυγίας μωλάρια σ′ ἀνὰ νομισμάτων ιε′, ἱππάρια σ′ ἀνὰ νομισμάτων ιβ′, ὁμοῦ νομίσματα ͵ευκδ′, γινόμενα χρυσοῦ λίτραι οϛ′» (σελ. 458 - 9, ἔκδ. Βόννης).
  2. Εἰς τὴν φιλόφρονα προθυμίαν τοῦ διακεκριμένου γεωπόνου ἀφείλομεν καὶ τὴν ἀνωτέρω περὶ τιμήματος βοῶν πληροφορίαν.
  3. Ἐννοῶ, προσθέτει ὁ κ. Χασιώτης, πάντοτε ζῷα νέα ἡλικίας 4 μέχρις 7 ἐτῶν, χωρὶς νὰ λάβω ὑπ’ ὄψιν ἐκτρωματικὰ τοιαῦτα ἐκ γενετῆς ἢ παθόντα σοβαρὰς βλάβας ἐκ τῆς κακῆς χρήσεως ἢ ἐξ ἀτυχημάτων. Διότι δὲν λείπουσι καὶ τοιαῦτα ζῷα ἀξίας λ.χ. 100 μέχρι 200 δραχμῶν.
  4. Ἡ ἐξαιρετικὴ ποιότης τῶν εἰσφερομένων ζῴων καταφαίνεται καὶ ἐκ τοῦ μικροῦ αὐτῶν ἀριθμοῦ· ἂν ἐπρόκειτο περὶ ζῴων κατωτέρας ποιότητος, ἡ Ἀσία καὶ ἡ Φρυγία δὲν θὰ συνεισέφερον μόνον 200 ἵππους καὶ 200 ἡμιόνους.
  5. Σελ. 122.