Πρὸς συστηματικώτερον χειρισμὸν τῶν πηγῶν καλὸν νὰ διαστείλωμεν τὰς σχετιζομένας πρὸς τὴν τιμὴν τοῦ σίτου, αἵτινες εἶναι καὶ πολυαριθμότεραι, τῶν λοιπῶν ἄλλων.
α′) Εἰσαγωγικαὶ παρατηρήσεις. – Οἱ πατέρες τῆς οἰκονομικῆς ἐπιστήμης, ὁ Quesnay, ὁ Smith, ὁ Say,[1] ἐθεώρουν ὅτι μόναι αἱ τιμαὶ τοῦ σίτου ἀρκοῦσιν ὡς βάσις τῶν πρὸς ἐξεύρεσιν τῆς κτητικῆς ἀξίας τοῦ χρήματος ἐρευνῶν καὶ πράγματι ἐπ’ αὐτῆς ἐβάσισαν τὰς ἐργασίας των ὁ Germain Garnier[2] καὶ ὁ Cibrario.[3]
Ἀλλ’ ἔκτοτε ἀπεδείχθη ὅτι τὸ στοιχεῖον τοῦτο μόνον ἦτο ἀνεπαρκέστατον, καθ’ ὅσον ἡ σιτοτιμὴ ἐξαρτωμένη ἐκ πολλῶν τοπικῶν παραγόντων συμβαίνει νὰ διακυμαίνηται μεγάλως κατὰ τὴν αὐτὴν ἐποχὴν ἀπὸ χώρας εἰς χώραν καὶ ἐπαρχίας εἰς ἐπαρχίαν.[4] Παρετηρήθη ἐξ ἄλλου ἡ τιμὴ τοῦ σίτου εἶναι σταθερωτέρα τῆς πολλῶν ἄλλων ὠνίων. Οὕτως ὁ Ἀβενὲλ[5] παρετήρησεν ὅτι ἐν Γαλλίᾳ ἔμεινεν ἀμετάβλητος ἀπὸ Λουδοβίκου ΙΓ′ μέχρι τῆς τρίτης Δημοκρατίας, ἐν ᾧ αἱ λοιπαὶ τιμαὶ ἐτριπλασθιάσθησαν ἐντὸς τῶν 250 τούτων ἐτῶν.
Ἡ ἔρευνα τῶν Βυζαντινῶν παρέχει πρόσθετον ἐπιχείρημα ὑπὲρ τῆς ὀρθότητος τῶν νεωτέρων ἀντιλήψεων.
- ↑ Ὁ Say ἰδίᾳ συνιστᾷ εἰς τοὺς ἱστορικούς, οἵτινες ἀναφέρουσι ποσὰ χρυσοῦ ἢ ἀργύρου, νὰ γνωρίζωσι τῷ ἀναγνώστῃ τί ποσὸν σίτου αντεπροσώπουν τότε τὰ ποσὰ ταῦτα καὶ τί νῦν.
- ↑ Mémoire sur la valeur des monnaies de compte chez les peuples de ľantiquité (Παρίσιοι, 1817).
- ↑ Della economia politica del medio evo (β′ ἓκδ. Τωρῖνον, 1842).
- ↑ Πρβλ. Lehr, Grundbegriffe und Grundlagen der Volkwirtschaft (ἐν Frankensteins Handbuch und Lehrbuch der Staatswissenschaften, 1893) σελ. 257, καὶ A. de Foville ἐν σελ. 609, τόμ. Β′, ἐκδόσ. 1900, τοῦ Nouveau dictionnaire ďéconomie politique.
- ↑ Βλ. Découvertes ďhistoire sociale (Παρίσιοι, 1910) σελ. 7 - 8.
