Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΛΟΓΟΣ Α'
Ο ΕΡΧΟΜΟΣ
Γιὰ μᾶς ὁ δημόσιος δρόμος, ὁ κάβος,
τὰ δάση, τὰ βράχια. Εἴμαστε λαὸς ἀπὸ
τυχοδιῶχτες ποὺ ὅλο περπατεῖ. Σπίτια
καὶ τζάκια γιὰ τοὺς ἄλλους εἶναι.
Ibsen, (Brand).
Γύφτισσα τόνε βύζαξε, γιὰ τοῦτο ἔχει φτερά...
Σερβικὸ τραγούδι.
Τ’ ἀξεδιάλυτα σκοτάδια
τὰ χαράζει μιὰ λιγνὴ λευκότη
νυχτοφέροντας καὶ αὐτή·
καὶ ἤτανε τοῦ νοῦ μου ἡ πρώτη
χαραυγή.
*
Καὶ ἦταν ὥρα μελιχρότατη˙
καὶ ἤτανε χυμένο ὁλόγυρα
κάτι πιὸ χαϊδευτικὸ
κι ἀπὸ τ’ ἀεράκι,
ὅταν ἔρχεται γιομάτο ἀπὸ τὰ μπάλσαμα
πρωϊνὰ τῶν ὁλοπράσινων πευκώνων,
