Ὅπως ἡ λαίλαψ αὐτὸς τὰ πλήθη,
πετῶν ἢ τρέχων, διαπερᾷ·
ὑπὸ τὸν πόδα του ἐκλονήθη,
τῆς Ἀκροπόλεως ἡ πλευρά,
καί, περατώσας τὸν δρόμον ἤδη,
τὸν Μελανθίδην ζητεῖ νὰ ἴδῃ.
Ὡς κυβερνήτης ἐκεῖνος χάνων
εἰς μαῦρον πέλαγος τὰ νερά,
ἐν μέσῳ ἵσταντο μεγιστάνων
ἐπεξηγούντων τὰ ἱερά.
Ὁπότε, φθάσας αὐτοῦ ὁ ξένος,
μὲ σέβας ἔκλινε κεφαλὴν
κʾ εἰς τὸν ἱδρῶτά του βαπτισμένος,
τῷ ἐνεχείρισʾ ἐπιστολήν.
Πρὶν ἢ τὴν δέλτον ἐκεῖνος λύσῃ,
θέλει τὸν ἄγγελον νὰ γνωρίσῃ.
—Ποῖος; καὶ πόθεν; ἀνδρεῖε ξένε;
—Τοῦ Κλεομάντεως ἀδελφός.
Εἶνʾ αἱ φιλίαι σας ἐγνωσμέναι,
ὅπως ἐκεῖνος, εἶμαι Δελφός.
