Σελίδα:Νεοελληνική Φιλολογία.pdf/747

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΔΕΚΑΤΟΣ ΕΝΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝ.

πώθησαν, πλὴν δὲν διενεμήθησαν, τὸ ἑνδέκατον τεῦχος ἐν ἔτει 1852 (σελ. 633-696), καὶ ἐν ἔτει 1853 δύο τυπογραφικὰ φύλλα τοῦ δωδεκάτου (σελ. 697—728). Περιέχουσι δὲ τὰ τελευταία τὴν συνέχειαν τῶν ἀνεκδότων τοῦ Παχωμίου Ῥουσάνου, διακοπεῖσαν ἐν σελ. 632 τοῦ διανεμηθέντος 10 τεύχους).
—Περὶ τῶν ἐν Κερκύρᾳ Ἀκαδημιῶν. Ἐν Κερκύρᾳ.
—Βίος Νικάνδρου Νουκίου (ἐν Πανδώρα).
—Φιλαλήθης, ἐφημερὶς Κερκύρας. 1851—53.
Καὶ ἄλλα πολλὰ ἀνέκδοτα, ὧν τὴν δημοσίευσιν ἤρξατο ὁ υἱός του Μιχαήλ.

Κωνστάντιος ὁ Αʹ.

Ἐγεννήθη τῷ 1770 ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐκ πατρὸς μὲν Κρητὸς, μητρὸς δὲ Βυζαντίας, ὀνομασθεὶς διὰ τοῦ θείου βαπτίσματος Κωνσταντῖνος, κατὰ τὴν ἐν Παλατᾷ συνοικίαν τῆς Ξυλοπόρτας, ἧς ἐν τῇ σχολῇ καὶ τὰ Κοινὰ λεγόμενα γράμματα ἐξέμαθεν. Ἀνατραφεὶς ὑπὸ τὴν κηδεμονικὴν προστασίαν τοῦ πρὸς πατρὸς θείου αὑτοῦ Κυρίλλου ἀρχιεπισκόπου τοῦ Ὄρους Σινᾶ, ἀνδρὸς ἐν τοῖς τότε χρόνοις ἐπισήμου διά τε τὴν παιδείαν καὶ τὴν τοῦ ἤθους μελιχρότητα καὶ σεμνοπρέπειαν, ἐγκαίρως ἐπεδόθη εἰς τὴν τῶν ἱερῶν γραμμάτων σπουδήν. Τάχιστα δὲ ἐχειροτονήθη ὑπὸ τοῦ θείου αὑτοῦ διάκονος, Κωνστάντιος μετονομασθείς. Ἐν ἔτει 1788 ἀπελθὼν μετὰ τοῦ θείου του εἰς Ἰάσιον κατηρτίσθη ἐνταῦθα τελειότερον ἐκμαθὼν καὶ τὴν γαλλικὴν γλῶσσαν, καὶ μετὰ τὴν ἐν ἔτει 1789 εἰσβολὴν τῶν Ῥώσσων ἐπέμφθη ὑπὸ τοῦ στρατάρχου Ῥομαντζὼφ εἰς τὴν τοῦ Κιαίβου Ἀκαδημίαν, ὅπου ἐπὶ τετραετίαν διήκουσεν ὅλην τὴν σειρὰν τῶν φιλοσοφικῶν καὶ θεολογικῶν μαθημάτων, γενόμενος ἐγκρατὴς τῆς τε λατινικῆς καὶ σλαβωνικῆς διαλέκτου.

Ἐπανελθὼν εἰς Κωνσταντινούπολιν μετέβη ἐν ἔτει 1795 εἰς Αἴγυπτον, ἔνθα γνωρισθεὶς πρὸς τοὺς ἐν Καΐρῳ Σιναΐτας πατέρας, καὶ μέλος τῆς Σιναϊτικῆς ἀδελφότητος ἐγγραφεὶς, ἀκολούθως ἀπῆλθε καὶ εἰς προσκύνησιν τοῦ θεοβαδίστου ὄρους Σινᾶ. Ἐκεῖ χειροτονηθεὶς ἱερομόναχος τῷ 1797 ὑπὸ τοῦ διαδεξαμένου τὸν ἐν ἔτει 1790 εἰς Ἰάσιον ἀποβιώσαντα θεῖον αὑτοῦ Κύριλλον Δωροθέου, μετ’ οὐ πολὺ δὲ καὶ ἀρχιμανδρίτης προχειρισθεὶς ἀπεστάλη τὸ δεύτερον εἰς Κίαιβον, ὡς ἡγούμενος τοῦ ἐκεῖ μοναστηρίου τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης, ὑποκειμένου εἰς τὴν κυριαρχίαν τοῦ Σινᾶ.

Ἀποθανόντος τοῦ Δωροθέου, κοινῇ ἐκλογῇ καὶ ψήφῳ τῶν Σιναϊτῶν πατέρων μετεκλήθη ἐκ Ῥωσσίας ὁ Κωνστάντιος ἵνα διαδεχθῇ τὸν τετελευτηκότα ἀρχιεπίσκοπον. Προτραπεὶς καὶ δι’ ἐπιστολῆς τοῦ