Σελίδα:Νεοελληνική Φιλολογία.pdf/741

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.

735

ΔΕΚΑΤΟΣ ΕΝΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝ

Καὶ οὕτως «ἐξέπνευσεν ὁ Σαμουὴλ τοῦ κηρύγματος, ἐξέλιπεν ὁ τοῦ ἱεροῦ νομοφύλαξ, ἀπῆλθεν ὁ θησαυροφύλαξ καὶ ταξίαρχος τοῦ ἑλληνισμοῦ. Ὁ Ἕλλην ὁ πολὺς, ὁ πύρινος ἱερεὺς καὶ κήρυξ τῆς ἐκκλησίας, ὁ κλεινὸς τῶν Ἑλλήνων διδάσκαλος, Κωνσταντῖνος ὁ Οἰκονόμος οὐκέτι ἐν ἡμῖν ζῇ!»

Συγγράμματα.

—Φενελῶνος Τηλέμαχος. Μετάφρασις εἰς ἡρωϊκοὺς στίχους. (ἀπωλέσθη).
—Τέχνης ῥητορικῆς Βιβλία γʹ. συνταχθέντα ὑπὸ Κωνσταντίνου Οἰκονόμου, εἰς χρῆσιν τοῦ ἐν Σμύρνῃ Γυμνασίου. Ἐν Βιέννῃ 1813.
—Γραμματικῶν ἢ Ἐγκυκλίων παιδευμάτων βιβλία δʹ. Τόμος Αʹ. ἐν Βιέννῃ 1817.
—Ἱερὰ Κατήχησις. Βιέννῃ 1814. (πολλάκις μετατυπώθη).
—Λόγοι ἐκφωνηθέντες εἰς τὰς ἐν Σμύρνῃ ἐκκλησίας καὶ εἰς τὰς ἐξετάσεις τοῦ Φιλολογικοῦ Γυμνασίου. (τῶν τελευταίων τινὲς ἐξεδόθησαν ἐν Λογίῳ Ἑρμῇ).
—Αὐτοσχεδίος περὶ Σμύρνης διατριβή. Ἐν Μελίτῃ (προετυπώθη ἐν Λογίῳ Ἑρμῇ).
—Ἑξηνταβελώνης, κωμῳδία. (Ἐν Βιέννῃ, ἀνετυπώθη ἐν Σμύρνῃ, καὶ ἐν Ἀθήναις).

—Λόγοι ἐκκλησιαστικοί.	$\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\\\ \\\ \\\ \ \end{matrix}}\right\}\,}$	Πάντα ταῦτα μετ’ ἄλλων πονημάτων αὐτοῦ ἀπωλέσθησαν ἐν Κωνς/λει χειρόγραφα κατὰ τὸν διωγμὸν τοῦ 1821.
—Ὁδηγὸς ἱεροκηρύκων.
—Ἑρμηνεία τῆς Νέας Διαθήκης μετὰ σχολίων,
—Ὁ τελευταῖος Κωνσταντῖνος, τραγῳδία.

—Ποίημα Ἐλεγεῖον εἰς τὸν ἀοίδιμον αὐτοκράτορα τῶν Ῥωσσιῶν Ἀλέξανδρον πρῶτον· ἑλληνοῤῥωσιστί. Ἐν Πετρουπόλει 1825.
—Δοκίμιον περὶ τῆς πλησιεστάτης συγγενείας τῆς Σλαβωνο-Ῥωσσικῆς γλώσσης πρὸς τὴν Ἑλληνικὴν. Ἐν Πετρουπόλει 1828. τόμ. 3.
—Περὶ τῆς γνησίας προφορᾶς τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης. Ἐν Πετρουπόλει 1833.
—Λόγοι Ἐκκλησιαστικοί. Ἐν Βερολίνῳ 1833.
—Περὶ τῶν τριῶν ἱερατικῶν τῆς ἐκκλησίας βαθμῶν. Ἐν Μαυπλίῳ 1835.
—Ἱστορικὸς κατάλογος τῶν πρώτων ἐπισκόπων καὶ τῶν ἐφεξῆς πατριαρχῶν τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκλησίας. Ἐν Ναυ-

τῆς κηδείας Κ. Οἰκονόμου ὑπὸ Μιχαὴλ Γ. Σχινᾶ. Ἐν Ἀθήναις 1837. — Λόγος Ἐπιτάφιος εἰς Κ. Οἰκονόμον ὑπὸ Ἀνδ. Ῥηγοπούλου.—G Mavrocordatos, Notice sur Oeconomos. —Περὶ τοῦ ἀοιδίμου διδασκάλου Κ. Οἰκονόμου σύντομος πραγματεία ὑπὸ Ε. (Εὐθυβούλη). Ἐν Κωνσταντινουπόλει 1857—Αἰὼν ἀρ. 1505.—Βιογραφία Οἰκονόμου ὑπὸ Κωνσταντίνου Τισχενδόρφ ἐν τῇ Γενικῇ Ἐφημερίδι τῆς Αὐγούστης (Ἀπριλ. 1837, ἀρ. 10), μεταφρασθεῖσα ἐκ τοῦ γερμανικοῦ ὑπὸ Μαρίας Μαυροκορδάτου, καὶ δημοσιευθεῖσα ἐν Αἰῶνι ἀρ. 1519.—Μουλλαχίου, ἐπιστολὴ πρὸς Σοφ. Οἰκονόμον (Γεν. Ἐφημ. Αὐγούστης). —Βίος καὶ πράξεις Κωνσταντίνου Οἰκονόμου ὑπὸ Γαβριὴλ Δεστούνη. Ἐν Πετρουπόλει 1860, (Ῥωσσιστί).