Σελίδα:Νεοελληνική Φιλολογία.pdf/732

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
726
ΤΜΗΜΑ ΠΕΜΠΤΟΝ

αὐτῇ καὶ τῶν ἀνεκτιμήτων νουθεσιῶν του, τοῖς δὲ πενεστέροις πολλάκις καὶ ὑλικωτέρων βοηθημάτων ἐκ τοῦ ἰδίου στερήματος.

Καταρτισθέντος τοῦ πανεπιστημίου, κατετάχθη ἐν αὐτῷ, ὡς ἦν ἑπόμενον, εἷς τῶν πρώτων, καὶ διωρίσθη καθηγητὴς τῆς ἱστορίας τῆς φιλολογίας. Ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ περιστάσει ταύτῃ ἀνέλαμψαν αὖθις πᾶσαι αἱ ἀρεταὶ αὐτοῦ, ἥ τε μετριοφροσύνη, καὶ ἡ βαθεῖα φρόνησις, καὶ ὁ ἁγνός του πατριωτισμός. «Ἂν, εἶπεν, εἰσπηδήσωμεν ὅλοι εἰς τὸ πανεπιστήμιον, τίς θέλει μείνει εἰς τὰ κατώτερα σχολεῖα, ὧν ὁ καταρτισμὸς εἶνε οὐχ ἧττον σπουδαῖος; Οὐαὶ τῇ οἰκοδομῇ ἥτις στερεῶς μὲν στεγάζεται, σαθρῶς δὲ θεμελιοῦται»! Καὶ ἀπεκλείσθη ἐθελοντεὶ τοῦ ἐντιμοτέρου βαθμοῦ, πολὺ ἀνωτέραν τιμὴν διὰ τῆς αὐταπαρνήσεως κομισάμενος ταύτης· ἐξ ἐναντίας δὲ μετὰ πάσης προθυμίας εδέξατο τὴν ἐντολὴν τοῦ νὰ διδάξῃ ἐν τῇ Ῥιζαρείῳ σχολῇ, ἧς αὐτὸς σχεδὸν προὐκάλεσε καὶ τὴν σύστασιν, καὶ ἐν ἀπουσίᾳ διευθυντοῦ διεκόσμει καὶ διετήρει διὰ τῆς ἐπὶ τοῦ πνεύματος τῶν νέων παντοδυνάμου ἐπιῤῥοῆς του τὸ ἱερὸν τοῦτο τοῦ συμπατριώτου του καθίδρυμα.

Ἐν ἔτει 1852 οἱ ἐν Κωνσταντινουπόλει ὁμογενεῖς προσεκάλεσαν τὸν Γεννάδιον, μισθὸν χιλιόδραχμον ὑποσχόμενοι, καὶ πρόθυμοι ν’ αὐξήσωσιν αὐτὸν κατὰ τὸ ἥμισυ μηνιαίως, ἂν ἐπέτεινε τὴν ἀξίωσιν· πλὴν ὁ ἀείμνηστος διδάσκαλος ἀπεκρίθη ὅτι «πτωχὸς μὲν εἶνε, καὶ μεθ’ ἡμισείας ἑκατονταετηρίδος ἀγῶνας οὐδ’ ἄρτον ἔχει νὰ ἐγκαταλείψῃ εἰς τὰ τέκνα του, ἀλλ’ ὅτι ὁ πόθος ὅλου τοῦ βίου του ἦν νὰ καταθέσῃ τὰ ὀστᾶ του εἰς γῆν ἐλευθέραν[1]».

Τοιοῦτος γενόμενος ὁ πυρετώδης ἐκεῖνος πατριώτης καὶ ἀείμνηστος διδάσκαλος ἐξεδήμησεν εἰς Κύριον κατὰ Νοέμβριον τοῦ 1854 ἔτους, προσκληθεὶς ὑπὸ τότε τὰς Ἀθήνας μαστισάσης χολέρας.

Συγγράμματα.

—Στοιχειώδης πραγματεία περὶ τῶν χρεῶν τοῦ ἀνθρώπου ὑπὸ Φραγκίσκου Σοαβίου, μεταφρασθεῖσα ἀπὸ τὴν ἰταλικὴν γλῶσσαν παρὰ τοῦ Γ. Γενναδίου· Ἐν Μόσχᾳ 1819, καὶ ἐν Ἀθήναις 1853.
—Πρώτη τροφὴ τοῦ ὑγιοῦς ἀνθρωπίνου νοὸς, συγγραφεῖσα Γερμανιστὶ παρὰ Καρόλου Τραϋγότου Θείμη, καὶ μεταφρασθεῖσα ὑπὸ Γ. Γενναδίου. Ἐν Μόσχᾳ 1819. (ἀνετυπώθη πολλάκις ἐν Ἀθήναις).
—Λόγοι εἰς τὰς ἐξετάσεις τῶν ἐν Ὀδησσῷ, καὶ Βουκουρεστίῳ ἑλληνικῶν σχολείων.


  1. Λόγος εἰς Γεννάδιον καὶ Βενθύλον ὑπὸ Ἀλ. Ῥαγκαβῆ, Πανδώρα τόμ, ΣΤʹ μετὰ τῆς εἰκόνος τοῦ Γενναδίου.