Σελίδα:Νεοελληνική Φιλολογία.pdf/7

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑΙ
τῶν ἐν τοῖς γράμμασι διαλαμψάντων Ἑλλήνων, ἀπὸ τῆς καταλύσεως τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας μέχρι τῆς ἐθνεγερσίας.

ΤΜΗΜΑ ΠΡΩΤΟΝ.

ΔΕΚΑΤΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ ΑΙΩΝ
1453—1500.

Γεώργιος Πλήθων.

Γεώργιος Γεμιστὸς, ὁ ἐπονομαζόμενος Πλήθων, ἐγεννήθη περὶ τὰ μέσα τοῦ IΔʹ. αἰῶνος ἐν Σπάρτῃ[1]. Ἀγνοεῖται ὑπὸ τίνας διδασκάλους καὶ ποῦ ἐξεπαιδεύθη· ἐὰν δὲ πιστεύσωμεν τὸν Σχολάριον, ὁ Γεμιστὸς φυγὰς ἦλθεν εἰς Ἀδριανούπολιν, ἕδραν τότε τῶν Τούρκων, καὶ δεξιωθεὶς ὑπό τινος Ἰουδαίου Ἐλισσαίου, μέγα δυναμένου ἐν τῇ τῶν βαρβάρων αὐλῇ, ἐδιδάχθη παρὰ τούτου τὴν πολυθεΐαν, καὶ σὺν τοῖς ἄλλοις τὴν φιλοσοφίαν τοῦ Ζωροάστρου[2].

Μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἐλισσαίου, καέντος ζωντανοῦ, ὁ Γεμιστὸς ἐλθὼν εἰς Σπάρτην διέτριψε τὸ ὑπόλοιπον τοῦ μακροῦ βίου του, ἀσχολούμενος περὶ τὴν φιλοσοφίαν καὶ θεολογίαν, τὰς ὁποίας καὶ ἐδίδασκε.


  1. Ὁ Βησσαρίων (De nat, et arte) Βυζάντιον λέγει αὐτόν· «Plethon Constantinopolitanus». — Ἑρμώνυμος δὲ ὁ Σπαρτιάτης ἐν τῷ εἰς Πλήθωνα ἐπιταφίῳ λέγει: «Οὐκέτι λοιπὸν περιώνυμος Σπάρτη, οὐκέτι Λακεδαίμων εὐδαίμων, οὐκέτι Πελοπόννησος ζηλουμένη»· καὶ ἀλλαχοῦ «ὦ πατρὶς ἐμὴ κακοδαίμων, ἡ τἆλλα μὲν δυστυχὴς, ὡς πάντων ἄμοιρος οὖσα τῶν χρηστῶν, ἐνὶ δὲ τούτῳ μόνῳ ζηλουμένη τε πᾶσι καὶ ἀδομένη». Καὶ Δούκας (Ἱστορ. κεφ. 31). «Ὁ Γεμιστὸς ὁ ἐκ Λακεδαιμονίας». Παραβληθήτω καὶ ἡ ἐν σελ. 2 σημ. 1.
  2. «Τοῦτον (τὸν Ζωροάστρην) ἐγνώρισε σοι πρόσθεν ἠγνοημένον ὁ τῷ δοκεῖν μὲν Ἰουδαῖος, πολύθεος δὲ Ἐλισσαῖος· ᾧ μέγα δυναμένῳ τότε παρὰ τῇ τῶν βαρβάρων αὐλῇ παρεσιτοῦ τὴν πατρίδα φυγὼν, ἵνα τὰ καλὰ παρ’ ἐκείνῳ μάθῃς διδάγματα. (Σχολάριος περὶ τοῦ βιβλίου τοῦ Γεμιστοῦ κλπ.).