—Προλεγόμενα εἰς 'Oρφικὰ καὶ περὶ ποιητοῦ.
—Σύνοψις ἐκ Πλουτάρχου, Σουίδα, Ἀθηναίου, Διογένους Λαερτίου, Ἀνθολογίας, κλπ.
—Περὶ ὀφφικίου καὶ ὀφφικιαλίου.
—Περὶ εἰδῶν καὶ νοννῶν καὶ καλενδῶν.
—Σύνοψις ἱστοριῶν.
—Ἐπίτομος ἔκθεσις αὐτοκρατόρων ἀπὸ Θεοδώρου τοῦ Λασκάρεως μέχρι Κωνσταντίνου τοῦ Παλαιολόγου.
—Ἐπιγράμματα ἐπικήδεια εἰς Φανούριον Ἱέρακα Ῥόδιον, Γεώργιον Ῥάλην, Ἰωάννην ἰνφάντην Ἱσπανίας, Φερδινάνδον Κούνιον, καὶ Θεόδωρον Γαζήν.
—Ἔκθεσις Χοσρόη τοῦ Περσῶν βασιλέως περὶ τοῦ Ῥωμαϊκοῦ κράτους.
—Τρία ἐπιγράμματα εἰς Καλλίμαχον.
—Ἐπιστολαὶ πρὸς Βησσαρίωνα, Γαζὴν, Ἰάνον Λάσκαρην, Ἰωάννην Πάρδον, Ἀνδρέαν Κρεμονέα, Ἀθανάσιον ἐπίσκοπον Λοκρῶν, Γεώργιον Βάλλαν, Γάτον ἐπίσκοπον Κατάνης[1].
Μετέφρασε δ’ ἐκ τοῦ ἑλληνικοῦ εἰς τὸ λατινικόν. —B. V. Mariæ ad Messinensses epistola.
—Acta SS. Apostolorum Petri et Pauli, (ἐδημοσιεύθη ὑπὸ Φαβρικίου).
—Vita S. Agathae Virginis et martyris.
—Sergii Patriarchæ hymni in laudem Β. V. Mariæ.
Σημ. Ἔγραψε δὲ πρὸ τῆς εἰς Ἰταλίαν ἐλεύσεώς του—Πρακτικὰ τῆς ἐν Ἁγίᾳ Σοφίᾳ ὑστάτης συνόδου, μετὰ τὴν τελευτὴν Ἰωάννου Παλαιολόγου, δημοσιευθέντα ὑπὸ Δοσιθέου ἐν τόμῳ Καταλλαγῆς.
Νικόλαος Τὸ πρὶν, μετωνομάσθη κατ’ ἀναγραμματισμὸν Λαόνικος. Ὁ πατήρ του εὐπατρίδης Ἀθηναῖος, συγγενεύων τῇ χήρᾳ Ἀντωνίου Ακαϊόλη δουκὸς τῶν Ἀθηνῶν, ἐστάλη ὑπ’ αὐτῆς πρὸς Ἀμουράτην Βʹ. ἵνα μεσιτεύσῃ ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς. Κατὰ τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ οἱ λοιποὶ προὔχοντες τῶν Ἀθηνῶν καταλαβόντες δι’ ἀπάτης τὴν ἀκρόπολιν ἐξεδίωξαν τὴν τε χήραν τοῦ ἡγεμόνος καὶ τοὺς συγγενεῖς αὐτῆς καὶ τοῦ Χαλκοκονδὐλου, καὶ κατέλαβον τὴν ἀρχήν. Ὁ Χαλκοκονδύλης ἀγνοῶν τὰ διατρέχοντα ἦλθε παρὰ τῷ σουλτάνῳ καὶ συλληφθεὶς
- ↑ Iriarte, Codices Græci MS. Bibliotheca Matritensis tom. I. Ἐν τῷ τόμῳ τούτῳ ἀπαριθμοῦνται καὶ τὰ ἐν Μαδρίτῃ περισωζόμενα χειρόγραφα τοῦ Λασκάρεως.
- ↑ Περὶ τοῦ ὀνόματος ὑπάρχουσι πολλαὶ διαφωνίαι· διότι χειρόγραφα ἄλλα μὲν Χαλκονδύλην, ἄλλα Χαλκοκανδύλαν, καὶ ἄλλα Χαλκοκονδύλην σημειοῦσι· τὸ βέβαιον, ὅτι Χαλκοκονδύλης ὀρθώτερον, ὡς ἐν τῇ σειρᾷ τῆς ἱστορίας του ὁ αὐτὸς γράφει τὸ οἰκογενιακόν του ὄνομα· τὸ Χαλκονδύλης οὐδὲν ἕτερον ἐστιν ἢ τὸ αὐτὸ ὄνομα, συμπτύξει τῶν δύο συλλαβῶν κο, παραλειφθέντος τοῦ σημείου τῆς συμπτύξεως εἰς χειρόγραφα τινα, δι’ ἄγνοιαν τοῦ ἀντιγραφέως.
