τὸ ἐπιλήψιμον, ἡ Δημοκρατία ἀπέλυσε τὸν Μεταξὰν τῆς κατηγορίας (17 Μαρτίου 1634) διατάξασα ἵνα τῷ ἀποδοθῶσι τὰ κατασχεθέντα[1].
Ἐλθὼν εἰς Βενετίαν ὁ Μεταξὰς πρὸς διάλυσιν τῶν κατ’ αὐτοῦ συκοφαντιῶν (1632) ἐξελέχθη ὑπὸ τῆς Ἑλληνικῆς κοινότητος ἀρχιεπίσκοπος Φιλαδελφείας εἰς διαδοχὴν Θεοφάνους Ξενακίου τοῦ Κυπρίου καὶ ὡς τοιοῦτος ἐπὶ τριετίαν παραμείνας ἐνταῦθα παρῃτήθη ἐν ἔτει 1635 καὶ ἐπανακάμψας εἰς τὴν πατρίδα του ἐτήρησε μόνον, ὡς καὶ πρότερον, τὸν ἀρχιεπισκοπικὸν θρόνον τῆς Κεφαλληνίας.
Οἱ ἄρχοντες τῆς Ζακύνθου, μετὰ τὴν ἀθώωσιν τοῦ Νικοδήμου κατέφυγον εἰς ἄλλο μέσον ἐπιβουλῆς· προσεκάλεσεν εἰς Ζάκυνθον τὸν μητροπολίτην Κορίνθου Ἐζεκιὴλ, υφ’ ὃν πρότερον ἐκκλησιαστικῶς ἐτέλει μετὰ τῆς Κεφαλληνίας ἡ νῆσος, καὶ ἐνεθρόνισαν εἰς τὴν ἐκκλησίαν. Τὸ ἄτοπον τοῦτο μαθὼν ὁ προβλεπτὴς διέταξε τὸν φρούραρχον τῆς Ζακύνθου ἵνα διὰ τῆς βίας ἀποπέμψῃ τὸν σφετερισθέντα ἀλλότρια δικαιώματα Ἐζεκιὴλ. Μαθὼν τὰ γενόμενα καὶ ὁ δοὺξ Φραγκίσκος Ἐρίτζος ἐπῄνεσε τὴν διαγωγὴν τοῦ προβλεπτοῦ, καὶ διὰ διατάγματος προσεκάλει ἀπειλητικῶς τοὺς Ζακυνθίους ἵνα παύσωσι τοῦ λοιποῦ διεγείροντες ταραχάς[2].
Τοιοῦτος γενόμενος ὁ Μεταξὰς ἀπεβίωσεν τὴν 29 Μαρτίου 1646, καὶ ἐτάφη ἐν Κεραμειαῖς. Ὁ προβλεπτὴς τῆς Κεφαλληνίας Γερόλιμος Λιππομάνος ἀναγγείλας τὴν 31 Μαρτίου τὸν θάνατον αὐτοῦ πρὸς τὸν προβλεπτὴν Ζακύνθου εἰδοποίει καὶ ὅτι πρὸς ἐκλογὴν τοῦ διαδόχου ὡρίσθη ἡ 16 Ἀπριλίου 1646, ἡμέρα Κυριακή. Δέκα ἱερεῖς, καὶ ἱερομόναχοι Ζακύνθιοι καὶ Κεφαλλῆνες, κατῆλθον εἰς τὸν ἀγῶνα, καὶ ἐψηφοφορήθησαν ὑπὸ τοῦ κλήρου ὡς ἑξῆς:
| ἱερομόναχος | Ἱερόθεος Μούζουρας | Ναὶ | 78— | Ὅχι | 132. |
| » | Τιμόθεος Σοπραμάσαρος | » | 150— | » | 60. |
| » | Μάρκος Μελισσηνὸς | » | 18— | » | 192. |
| ἱερεὺς | Ἰωάννης Ἀβούρης | » | 4— | » | 206. |
| » | Νικόλαος Κούρσουλας | » | 12— | » | 198. |
