Σελίδα:Νεοελληνική Φιλολογία.pdf/158

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
152
ΤΜΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ.

τίᾳ χαλκογραφεῖς, Μακάριον τὸν ποτὲ Θεσσαλονίκης, Ἰγνάτιον Ἀντίσσης, Μιχαὴλ τὸν καὶ Ἑρμόδωρον τὸν φιλόσοφον, Μανουὴλ ἄρχοντα, Δοσίθεον Ξανθίας καὶ Περιθεωρίου, Κυριακὸν πρεσβύτερον, Φίλιππον καλλιγράφον, Λαυρέντιον Ἀθηνῶν, Κάλλιστον νεωστὶ χειροτονηθέντα Ἀθηνῶν, τοὺς ἐν τῇ μονῇ τοῦ ἁγίου Μελετίου, τοὺς ἐν τῇ μονῇ τοῦ Σταυρονικήτα.
—Ἀκολουθία εἰς Βησσαρίωνα Λαρίσσης. —Κανὼν εἰς τοὺς ἁγίους Ἀθανάσιον καὶ Κύριλλον Ἀλεξανδρείας.
—Κανὼν εἰς τὸν ἅγιον Παχώμιον, καὶ ἕτεροι πέντε εἰς ἑτέρους ἁγίους.
—Ἐκ τῶν Πτολεμαϊκῶν Ἀχαΐας θέσις.
—Εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ θάνατος, καὶ πῶς εἰσῆλθε.
—Συναγωγὴ διαφόρων κεφαλαίων, ὅτι δεῖ τοὺς ἐν τῇ αὐτῇ μονῇ μοναχοῦς βιοῦν κατὰ πάντα καὶ ἀρκεῖσθαι τοῖς ἀναγκαίοις.
—Προθεωρία εἰς τὴν Γραμματικήν.
—Σχόλια Γραμματικῆς.
—Γραμματικὰ ἐρανίσματα.
—Μαρτύριον καὶ ἀκολουθία τῶν ἐν Στροφάσιν ὑπὸ τῶν Τούρκων φονευθέντων μοναχῶν.
—Σχόλια εἰς Ὅμηρον, Πίνδαρον κλπ.[1].

Δαμασκηνὸς Στουδίτης.

Θεσσαλονικεὺς τὴν πατρίδα· καταλέγεται ὑπὸ Δωροθέου μεταξὺ τῶν θαυμαστῶν μαθητῶν τοῦ Ἐλεαβούλκου· χειροτονιθεὶς ὑποδιάκονος[2], προεχειρίσθη εἶτα ἐπίσκοπος Λιτῆς καὶ Ῥενδίνης[3], καὶ βραδύτερον μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἄρτης. Ἐνταῦθα δ’ ἐτελεύτησε ὡς μαρτυρεῖται ἐκ τοῦ ἑξῆς ἐπιγράμματος Συμεὼν τοῦ Καβάσιλα.

Τὸν πάρος εἴκελον Ἀθανάτοις γράψαντα τάδ’ ἄνδρα,
Φεῦ κόνις Αἰτωλῶν κρῦψεν ἄδηλον ἅλις·


  1. Ἑλλημνήμων, φυλ. 10—11. —Φιλητᾶ, Φιλολ. Πάρεργα Αʹ. —Π. Χιώτου ἱστορία Ζακύνθου, Βʹ. —Κ. Οἰκονόμου, περὶ τῶν Οʹ Ἑρμηνευτῶν, Δʹ σελ. 797.
    Τῶν ἀπαριθμηθέντων τοῦ Ῥουσάνου συγγραμμάτων, ἐδημοσιεύθησαν; τὸ ὑπόμνημα εἰς τὸ θαῦμα τῆς Θεοτόκου Κασσιοπαίας, ἐν Βενετίᾳ 1679 μετ’ ἄλλων ἀκουλουθιῶν τῶν πολυούχων τῆς Κερκύρας ἁγίων, καὶ ἐν 1717 μετὰ τῆς ἀκολουθίας τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος· τὰ δὲ—Περὶ τῆς ἐκ τῶν γραφῶν ὠφελείας—Περὶ Καρτανιτῶν αἱρετικῶν καὶ περὶ τῆς τῶν Καρτανιτῶν αἱρέσεων, καὶ προθεωρία εἰς τὴν γραμματικὴν, ἐδημοσιεύθησαν ὑπὸ Μιγγαρέλη (Codices Naniani), ἀνατυπωθέντα ὑπὸ Μουστοξύδου, δημοσιεύσαντος καὶ πάσας τὰς ἐπιστολὰς τοῦ Ῥουσάνου. (Ἑλληνομν. σελ. 631—712).

    Εἰς τὸν Παχώμιον ἀποδίδεται ϗ παράφρασις στιχηρὰ τῶν χρησμῶν Λέοντος τοῦ Σοφοῦ.

  2. Ὑποδιάκονος ὁ Δαμασκηνὸς συνέγραψε τὸν Θησαυρὸν, ἐκδοθέντα τῷ 1827.
  3. Ὡς Λιτῆς καὶ Ῥενδίνης ἐπίσκοπος γράφει ἐπιστολὴν πρὸς τὸν πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως καταχωρηθεῖσαν ἐν Τουρκογραικίᾳ, ὑπογραφόμενος ὡς τοιοῦτος καὶ ἐν τῇ ἐν 1564 καθαρέσει τοῦ πατριάρχου Ιωάσαφ· πρὸς δ’ εἰς τὸ ἐν 1567 σιγίλλιον περὶ τῆς διαφορᾶς τῶν Σιμοπετριτῶν, καὶ ἐν ἕτει 1573, εἰς τὸ σημειωτάριον Στεφάνου Γερλαχίου. (Tureogræc. σελ. 174).