Λέγει της· σώπα, ῥήγισσα, τὶ κάλλιον κορτισάνο
Δὲν ἔχομε στὴν κούρτη μας, Ῥωμάνο δὲ[1] Πιζάνο.
—Λέγει του· δὲν ἐντρέπεσαι, ῥήγα, νὰ συντυχαίνῃς,
Γιὰ ψεύτρα καὶ ἀνυπόστατη φαίνεται τὶ μὲ κρένεις,
Παντὸς ἦλθε καὶ μ’ ἔβαζε νὰ κοιμηθῇ μ’ ἐμένα,
Κἰ ἄλλα περίσσια κακὰ τὰ μὤχει καμωμένα.
Λέγει της’ μὸν[2] σιώπησε, τί ἂν μὤλεγες τριακόσια;
Δὲν σοῦ πιστεύω τίποτε γι’ αὐτὸν ἀπὸ τὴν Σκότζια·
Γιὰ ὅλους πὲς καὶ λέγε μου, μὰ γιὰ τὸν Ἀλοΐσο,
Μηδὲν μοῦ λέγῃς τίποτε τὸ ξεύρω καὶ γνωρίζω·
Μακάρι νἆχες πάει ἐσὺ νὰ κάρτερειες, ῥηγίνα[3],
Ὄχι ποῦ μ’ ἐστεῖλες ἐμὲν καὶ λεὶς[4] τοῦτα καὶ κεῖνα.
Καὶ πῆρα τόσον ῥαβδεσμὸν, καὶ διὰ τὴν τιμή μου,
Τίποτε δὲ μπορῶ νὰ εἰπῶ γιατὶ ἔναι ἐντροπή μου.
Ξηγεῖται καὶ ἀποδείχνει της πῶς ἦλθε μὲ τὸ ξύλο,
Καὶ πῶς τὸν ἐκατάδειρε χειρότερα ἀπὸ σκύλο.
Τοὺς λόγους, ταῖς ἀνασχυντιαῖς, τὰ ὅσα καὶ ἂν τοὖπε[5],
Ὅλα τῆς τὰ ἀνάφερε, τίποτε δὲν ἀφῆκε·
Ἡ ῥήγισσα ἀναστέναζει, θὲ δείχνει τὶ λυπεῖται,
Καὶ μέσα της ἐχαίρετον, καὶ μυριοευχαριστεῖται.
Ὁ ῥήγας τὴν ἠγάπησε πλεὸν παρὰ ποτέ του,
Τὴν ἐξουσιάν του τὤδωκε ’ς ὅλα τὰ τίποτέ του[6].
Σελίδα:Ιστορία του ρε της Σκωτίας με την ρήγισσα της Εγγλητέρας.pdf/31
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
[307—328]
—17—
