τησιν τοῦ πρωτοκόλλου τῆς 8 Φεβρουαρίου, τῇ 3)15 Μαΐου 1830, ὅτι ἄνευ τῶν ὑποδεικνυομένων τροποποιήσεων ἠδυνάτει νὰ λάβῃ τὸ στέμμα τῆς Ἑλλάδος· ἐπειδὴ δὲ αἱ προστάτιδες Δυνάμεις πρὸς τὸ ἔγγραφον τοῦτο τοῦ πρίγκηπος ἀντέταξαν, ὅτι ἥ τε Τουρκία καὶ ἡ Ἑλλὰς παρεδέχθησαν τοὺς ὅρους τοῦ πρωτοκόλλου τῆς 22ας Ἰανουαρίου 1830, ὁ Λεοπόλδος ἠναγκάσθη πλέον νὰ ἀπευθύνῃ αὐτοῖς ἐν μακρῷ ἐγγράφῳ χρονολογουμένῳ ἀπὸ τῆς 9)21 Μαΐου τ. ἔ. τὴν ἀπὸ τοῦ θρόνου τῆς Ἑλλάδος παραίτησιν αὐτοῦ. Ἐντεῦθεν δὲ ἀποτυχόντος τοῦ σχεδίου τῆς βασιλείας τοῦ Λεοπόλδου, αἱ προστάτιδες Δυνάμεις ἐσκέπτοντο περὶ νέου μνηστῆρος τοῦ στέμματος τῆς Ἑλλάδος, καὶ ὡς τοιοῦτον ὑπέδειξαν διὰ πρωτοκόλλου τῆς 1)13 Φεβρουαρίου 1832 «τὴν Α. Β. Υ. τὸν πρίγκηπα τῆς Βαυαρίας Ὄθωνα δευτερότοκον υἱὸν τῆς Α. Μ. τοῦ βασιλέως τῆς Βαυαρίας, πρίγκηπα ὅστις, ἐν ταῖς παρούσαις περιστάσεσι, φαίνεται συνενῶν τὰς ἐπιθυμητὰς ἰδιότητας ὑπὲρ πάντα ἄλλον ὑποψήφιον.» Ἡ ἐκλογὴ αὕτη ἐπεκυρώθη ὑπὸ τῶν ἀντιπροσώπων τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, διὰ συνθήκης δὲ μεταξὺ Βαυαρίας καὶ τῶν τριῶν προστατίδων Δυνάμεων συναφθεῖσα ὑπὸ ἡμερομηνίαν 25 Ἀπριλίου (7 Μαΐου ν. ἡμ.) τοῦ 1832, ἐκανόνισε λεπτομερῶς τὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ στέμματος. Ἡ συνθήκη αὕτη εἶχεν ὡς ἑξῆς:
Συνθήκη περὶ Ἑλλάδος μεταξὺ Γαλλίας, Ἀγγλίας, Ρωσίας
καὶ Βαυαρίας, συνομολογηθεῖσα ἐν Λονδίνῳ
τῇ 25 Ἀπριλίου (7 Μαΐου) 1832.
Αἱ Αὐλαὶ τῆς Γαλλίας, τῆς Μεγάλης Βρεττανίας καὶ τῆς Ρωσίας ἐνεργοῦσαι δυνάμει τῆς ὑπὸ Ἑλληνικοῦ ἔθνους ἀνατεθείσης Αὐταῖς ἐξουσίας νὰ ἐκλέξωσι τὸν ἡγεμόνα τῆς Ἑλλάδος, κράτους ἤδη ἀνεξαρτήτου, καὶ ἐπιθυμοῦσαι νὰ χορηγήσωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον νέον δεῖγμα τῶν εὐνοϊκῶν αὐτῶν διαθέσεων, διὰ τῆς ἐκλογῆς Πρίγκηπος ἐκ βασιλείου οἴκου, οὗ ἡ συμμαχία θέλει οὐσιωδῶς ὠφελήσει τὴν Ἑλλάδα, καὶ ὅστις ἐκτήσατο ἤδη δικαιώματα εἰς τὴν ἀγάπην καὶ εὐγνωμοσύνην αὐτῆς, ἀπεφάσισαν νὰ προσφέρωσι τὸ στέμμα τοῦ νέου Ἑλληνικοῦ Κράτους εἰς τὸν πρίγκηπα Φρεδερῖκον Ὄθωνα τῆς Βαυαρίας, δευτερότοκον υἱὸν τῆς Α. Μ. τοῦ βασιλέως τῆς Βαυαρίας.
