Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/59

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
59
ΟΘΩΝΟΣ

δίας· τέσσαρες ἐν τῷ τῆς Λακωνίας· πέντε ἐν τῷ τῆς Ἀκαρνανίας καὶ Αἰτωλίας· τέσσαρες ἐν τῷ τῆς Λοκρίδος καὶ Φωκίδος· πέντε ἐν τῷ τῆς Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας· τρεῖς ἐν τῷ τῆς Εὐβοίας· ἑπτὰ ἐν τῷ τῶν Κυκλάδων. Ἑκάστου δὲ Νομοῦ ὡρίσθη προϊστάμενος εἷς νομάρχης ἔχων τὴν γενικὴν διοίκησιν τοῦ Νομοῦ μετὰ νομαρχιακοῦ συμβουλίου, ἑκάστης ἐπαρχίας εἷς ἔπαρχος μετὰ τοῦ ἐπαρχιακοῦ συμβουλίου καὶ ἑκάστου δήμου εἷς δημογέρων μετὰ τοῦ δημογεροντικοῦ συμβουλίου ἀλλ’ ὅμως βραδύτερον (τῇ 27ῃ Δεκεμβρίου 1833) ἡ δημογεροντία κατηργήθη ἀντικατασταθεῖσα ὑπὸ τῆς δημαρχίας καὶ τῶν δημοτικῶν συμβουλίων σχεδὸν ὑπὸ τοῦ βασιλέως διοριζομένων. Τοῦθ’ ὅπερ ἦν ὅλως ξένον τοῖς νέοις Ἕλλησι. Λεπτομερῶς δὲ ὡρίσθησαν τῇ 26ῃ Ἀπριλίου 1833 ἥ τε ἁρμοδιότης τῶν νομαρχῶν καὶ τὰ περὶ τῆς ὑπηρεσίας αὐτῶν. Ὁ νομάρχης ὤμνυε, καθάπερ καὶ οἱ ἄλλοι ὑπηρέται τῆς ἐπικρατείας καὶ οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι, τὸν ὁρισθέντα τῇ 24ῃ Ἀπριλίου ὅρκον τόνδε: «Ὁρκίζομαι νὰ φυλάξω πίστιν εἰς τὸν βασιλέα, ὑπακοὴν εἰς τοὺς νόμους τοῦ βασιλείου, νὰ διαχειρίζω εὐσυνειδότως τὴν ἐμπιστευθεῖσαν εἰς ἐμὲ ὑπηρεσίαν, νὰ ἀποβλέπω μόνον εἰς τὸ κοινὸν καλόν, νὰ ἀφίνω κατὰ μέρος πᾶσαν ἐκ πλαγίου σκέψιν καὶ νὰ ἐκπληρῶ ἀκριβῶς ὅλα τὰ τῆς ὑπηρεσίας καθήκοντα μου.» Τὰ δὲ γενικὰ καθήκοντα τῶν νομαρχῶν ἦσαν: «Νὰ φυλάττωσι τοὺς νόμους καὶ τὰ διατάγματα, τὰ ὁποῖα ἀφορῶσιν ἀντικείμενα τῆς ἁρμοδιότητός των. Νὰ συμβοηθοῦν τὴν κυβέρνησιν εἰς τὸ νὰ στερεώσῃ καὶ ἐπαυξήσῃ τὴν κοινὴν εὐδαιμονίαν.» Μετά τινα δὲ’ χρόνον ὡρίσθησαν τῇ 27ῃ Δεκεμβρίου 1833 καὶ τὰ περὶ σχηματισμοῦ καὶ διαιρέσεως τῶν δήμων καὶ περὶ ἐκλογῆς δημάρχων καὶ παρέδρων, περὶ δημοτικῆς ἀστυνομίας, εἰσπρακτόρων, προϋπολογισμοῦ, δημοτικῆς διαχειρίσεως· ὁ ὅρκος δ’ ἑκάστου τῶν μελῶν τοῦ δημαιρεσιακοῦ συμβουλιου ἦτο οὗτος: «Ὀμνύω εἰς τὴν ὑπεραγίαν καὶ ἀδιαίρετον Τριάδα καὶ εἰς τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον, ὅτι θέλω δώσῃ τὴν ψῆφόν μου κατὰ συνείδησιν καὶ ἔχων πρὸ ὀφθαλμῶν μόνον τὰ πρὸς τὸν βασιλέα μου, πρὸς τὴν πατρίδα καὶ πρὸς τὸν δῆμόν μου χρέη, ἐλεύθερος ἀπὸ πᾶσαν ξένην ἐπιρροὴν κατ’ ἰδίαν μου πεποίθησιν, καὶ ὅτι δὲν ἐδέχθην οὔτε θέλω δεχθῆ ποτε ἐπὶ τούτῳ δῶρα ἢ ὑποσχέσεις ἀμέ-