λοκοτρώνην, καθ’ οὗ ἐξηρεθίσθη ἡ ἀντιβασιλεία· διότι ἀπηυθυνε, διὰ τοῦ Ρώσου ναυάρχου Ρίκορδ, ἐπανακάμψας εἰς Ρωσίαν, ἐπιστολὴν πρὸς τὸν κόμητα Νέσελροδ, τῆς ἀπαντήσεως, καίπερ καθόλου γενικῆς, ἐπωφελήθη χαρακτηρίζων αὐτὴν ὡς ἐνθάρρυνσιν, ἐκ μέρους τῆς Ρωσίας, δυσαρεστηθείσης καὶ ταύτης ὑπὸ τῶν ἀντιβασιλέων, οἵτινες διῃρημένοι, ὑπέβλεπον ἀλλήλους, καὶ διότι συγχρόνως ἀφικόμενος ἐκ Μονάχου ὁ Ζακύνθιος κόμης Ρώμας διεκήρυττεν, ὅτι, ὡς ἔμαθεν ἐν τῇ βαυαρικῇ πρωτευούσῃ, λαβὼν συνεντεύξεις μετ’ ἐπισήμων προσώπων, ὁ Ἄρμανσβεργ ηὐνόει τὸν Κολοκοτρώνην καὶ τὸν Πλαπούταν Κολιόπουλον καὶ ἐπεθύμει τὴν ἀπομάκρυνσιν τοῦ Μάουρερ, τοῦ Ἄβελ καὶ τοῦ Ἔΐδεκ. Ἐπειδὴ δέ, περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον, καὶ ἀναφοραὶ ἐξεπέμφθησαν πρὸς τὸν αὐτοκράτορα τῆς Ρωσίας καὶ πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Βαυαρίας, δι’ ὧν ἐζήτουν τὴν ἀνάκλησιν τῶν δύο μελῶν τῆς ἀντιβασιλείας, γραφεῖσαι ὑπὸ τοῦ Γερμανοῦ Φράντς, ὅστις τὸ πρῶτον, συλληφθεὶς ἐφυλακίσθη, εἶτα δὲ καὶ ἀπεπέμφθη εἰς Βαυαρίαν, εὐκόλως ἐννοοῦμεν, ὅτι ὁ Ἄρμανσβεργ προσεπάθει νὰ ἐπωφεληθῇ ἐκ τῆς στάσεως τοῦ ρωσικοῦ κόμματος, ἵνα οὕτως ἐπιτύχῃ τῆς ἀπομακρύνσεως τῶν δύο αὐτοῦ συναδέλφων. Ὅτε δὲ κατενόησεν ὅτι ἦτο ἀνέφικτον, τότε, ἵνα μὴ φωραθῇ ρᾳδιοῦργος, παρεδέξατο τὴν γνώμην τοῦ Ἄβελ περὶ καταδιξεως τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ Κολιοπούλου, λαμβανομένης ὡς ἀφορμῆς τῆς κυκλοφορούσης διαδόσεως περὶ ὑπάρξεως μυστικῆς τινος ἑταιρίας «Φοίνικος» καλουμένης καὶ ὅτι ἔμελλον, κατ’ Αὔγουστον, οἱ Τήνιοι νὰ ἀρνηθῶσι τὴν πληρωμὴν τῶν φόρων, κατὰ τούτων ἐξέπεμψαν καὶ βαυαρικὸν στρατόν, κηρύξαντες μάλιστα, παραλόγως καὶ γελοίως, τὸν στρατιωτικὸν νόμον, καίπερ τῆς ἀρνήσεως τῶν ἀγαθῶν νησιωτῶν οὔτε παρὰ Ρώσων πρακτόρων προκληθείσης οὔτε παρὰ τοῦ κόμματος τῶν Καποδιστριακῶν, ἀλλὰ λίαν δεδικαιολογημένης· διότι ὁ ταχθεὶς εἰσπράκτωρ ἀπῄτει περισσότερα τοῦ νομίμου.
Ἕνεκα τοιούτων λόγων προέβησαν εἰς τὴν σύλληψιν τοῦ Κλοκοτρώνη καὶ τοῦ Κολιοπούλου καὶ πολλῶν ἄλλων καὶ ἐδημιούργησαν, εὐθὺς ὀλίγους μῆνας, μετὰ τὴν κάθοδον αὐτῶν, ἐσωτερικὸν ζήτημα, ἄνευ σπουδαίας ἀφορμῆς. Ὁ Κολοκοτρώνης ἐν τοῖς Ἀπο-
