Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/51

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
51
ΟΘΩΝΟΣ

δαγασκάρ» καὶ ἐπευφήμουν τὸν Ἕλληνα βασιλέα καὶ τὴν ὑπερηφάνως κυματίζουσαν κυανόλευκον, ὁ βασιλεὺς Ὄθων ἀκολουθούμενος ὑπὸ τοῦ ὑπασπιστοῦ Δημητρίου Βότσαρη, τοῦ κόμητος Σαπόρτα, τοῦ βαρώνου Λίδερ, τοῦ ἀρχιάτρου Βίττμερ καὶ τοῦ γραμματέως βαρώνου Στέγκελ, ἐξῆλθον εἰς τὴν ξηρὰν ἀλλ’ ἡ [...]θησις καὶ ὁ ἐνθουσιασμὸς τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἦτο τοιοῦτος ὥστε ἠναγκάσθη νὰ ἐπιστρέψῃ αὐθωρεὶ εἰς τὸ πλοῖον του· τὰς ἑπομένας ἡμέρας διὰ τῶν προσπαθειῶν τῶν προὐχόντων, κατευνασθέντων τῶν πνευμάτων, ἠδυνήθη νὰ ἐξέλθῃ καὶ ἐπισκεφθῇ τὰ σχολεῖα, τὸ νοσοκομεῖον καὶ τὰς ἐκκλησίας. Οἱ ἕλληνες ἔμποροι ἠθέλησαν νὰ ποιήσωνται λαμπρὰν ἑορτὴν πρὸς τιμήν του, ἀλλ’ ἡ αἴτησις αὐτῶν συνετῶς ἀπερρίφθη ὑπὸ τοῦ Ὄθωνος ὅστις συγκατένευσε μόνον νὰ μεταβῇ χάριν περιπάτου εἰς τὴν ἐξοχὴν τὴν καλουμένην Βουρνόβα καὶ προσκληθῇ ἐκ συμπτώσεως δῆθεν ὑπὸ τοῦ Ἄγγλου μεγαλεμπόρου Οὐΐταλλ.

Οὕτω καὶ ἐγένετο, δοθέντος ὑπὸ τοῦ Οὐΐτταλ λαμπροῦ δείπνου καὶ χοροῦ, παρευρενθέντος τοῦ βασιλέως Ὄθωνος καὶ τοῦ ἄνθους τῆς ἑλληνικῆς καὶ τῆς εὐρωπαϊκῆς κοινωνίας Σμύρνης. Ἔμεινε δὲ ὁ βασιλεὺς Ὄθων ἐν Σμύρνῃ ἐννέα ὅλας ἡμέρας μέχρι τῆς 14 Ἰουνίου. Τρεῖς ἡμέρας πρὸ τῆς ἀναχωρήσεως αὐτοῦ, ἀφικομένου καὶ τοῦ πρίγκηπος Μαξιμιλιανοῦ, ἐτελέσθη πάνδημος δοξολογία ἐν τῷ μητροπολιτικῷ ναῷ τῆς ἁγίας Φωτεινῆς ὑπὸ τοῦ μητροπολίτου Σμύρνης Σεραφεὶμ μεθ’ ἅπαντος τοῦ κλήρου, παρισταμένου ἀπείρου πλήθους, τοῦ διευθυντοῦ τῆς Εὐαγγελικῆς Σχολῆς Ὁμηρόλη μετὰ τῶν καθηγητῶν, τῆς δημογεροντίας καὶ τῆς ἐφορίας μετὰ τῶν προὐχόντων. Αὐτὸς ὁ Ἄγγλος πλοίαρχος ἐδάκρυσεν ἐκ τῆς συγκινήσεως βλέπων τὸν ἄπλετον ἐκεῖνον ἐνθουσιασμόν, τὴν ἱερὰν συγκίνησιν τῶν Ἑλλήνων. Ἐπὶ τόσους αἰῶνας τὸ ταλαίπωρον Ἔθνος τὴν ἀποκατάστασιν καὶ ἀπελεύθωσιν αὐτοῦ ἐπόθει· ἐπὶ τέσσαρας αἰῶνας ἐνισχύετο εἰς τὸ ὑπομένειν τὰ παθήματα διὰ τῆς παρηγόρου ἐλπίδος ὅτι ἐπελεύσεται ἡμέρα, καθ’ ἣν ἀνυψωθήσεται καὶ πάλιν τὸ λάβαρον τῆς πεσούσης αὐτοκρατορίας του· ἐπὶ τέσσαρας αἰῶνας ἠγωνίζετο, ἐταλαιωρεῖτο, ἐμάχετο ἵνα ἐπισπεύσῃ τὴν ἡμέραν ταύτην. Ἡ ἐνώπιον αὐτοῦ παρουσία τοῦ Ἕλληνος μονάρχου ἐφαίνετο αὐτῷ ὡς ἐκ