Κύριλλος ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης τῆς ἁγίας πόλεως Ἱερουσαλὴμ ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ συναποφαίνεται.
Ὁ Καισαρείας Παΐσιος.
Ὁ Ἐφέσου Ἄνθιμος.
Ὁ Ἡρακλείας Πανάρετος.
Ὁ Νικομηδείας Διονύσιος, ἔχων καὶ τὴν γνώμην τοῦ σεβασμιωτάτου γέροντος ἁγίου Χαλκηδόνος κυρίου Ἱεροθέου.
Ὁ Δέρκων Νεόφυτος.
Ὁ Πρόεδρος Διδυμοτείχου Μελέτιος.
Ὁ Νεοκαισαρείας Λεόντιος.
Ὁ Κρήτης Χρύσανθος.
Ὁ Σερρῶν Ἰάκωβος.
Ὁ Βιζύης Γρηγόριος.
Ὁ Σωζουαγαθοπόλεως Προκόπιος.
Ὁ πρώην Μεσημβρίας Σαμουήλ.
Ὁ Σταυρουπόλεως Κωνσταντῖνος.
Οὕτω δὲ ἀποπερατωθεῖς ὁ Τόμος διὰ τοῦ ἀναχωροῦντος εἰς Ἑλλάδα πρεσβευτοῦ Πέτρου Δηλιγιάννη αὐτός τε καὶ ἡ προτρεπτικὴ καὶ εὐχετικὴ ἐπιστολὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πρὸς τὸν κλῆρον καὶ λαὸν τῆς Ἑλλάδος ἀπεστάλησαν εἰς Ἀθήνας.
Ὁ Τόμος μετὰ τῆς ἐπιστολῆς ἀνεγνώσθη ἐν μεγάλῃ πομπῇ τῷ 20 Αὐγούστου 1850 ἐν πάσαις ταῖς ἐκκλησίαις τοῦ Βασιλείου, ἐπεκυρώθη ὑπὸ τῆς Γερουσίας καὶ, κατὰ τὸ 1852, ἐκτὸς ἐπουδιωδῶν τινων σημείων, ὑπὸ τῆς Βουλῆς.
Ἰδοὺ δὲ ὁποῖα τινὰ εἶναι καὶ τὰ λεγόμενα Γράμματα τῆς χειραφετήσεως τῆς Ἑλληνικῆς ἐκκλησίας ἀπὸ τῶν Πατριαρχείων, ὧν ἐν μὲν διεβιβάσθη πρὸς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον, τὸ δ’ ἄλλο πρὸς τὴν Κυβέρνησιν.
Ἅπαντες οἱ τὸ θεόσωστον καὶ θεοφρούρητον τῆς Ἑλλάδος οἰκοῦντες Βασίλειον εὐλογημένοι χριστιανοί, ὅσοι τε τοῦ ἱεροῦ κατα-
