Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/46

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
46
ΙΣΤΟΡΙΑ

θείας τῶν ὑπουργῶν καὶ τοῦ στρατηγοῦ Τζούρτς ὑποδείξαντος τὸ ἄδικον τοῦ μέτρου. Ἐντεῦθεν οἱ ἀσπλάγχνως ἀποπεμφθέντες οὗτοι ἄνδρες ἠναγκάζοντο ἢ νὰ τραπῶσι «βίον λῃστρικὸν» δυστυχῶς μόλις πρὸ ὀλίγων ἐτῶν ἐκλιπόντα, ἢ νὰ συντάττωσιν ἀναφορὰς πρὸς τὸν ἐν Δομοκῷ Τουρκαλβανὸν Τεφὶλ-μπούζην ζητοῦντες νὰ παράσχῃ αὐτοῖς τὰ μέσα πρὸς ἐπίθεσιν κατὰ τοῦ «βαβαρέζου». Διηγοῦνται δὲ ὅτι συνελθόντες μηνὶ Μαΐῳ, περὶ τοὺς 300 ἐνώπιον τοῦ Ναυπλίου ἄοπλοι ἐνεχείρισαν ἀναφοράν, ἐξ ὀνόματος πολλῶν ἑκατοντάδων, ἐν ᾖ διεξετραγῴδουν τὰς ταλαιπωρίας, τὴν γυμνότητα καὶ τὴν ἐσχάτην πενίαν· ὁ φρούραρχος δεξάμενος τὴν ἀναφορὰν ὑπέσχετο αὐτοῖς πολλά, ἀλλ’ οὐδὲν ἔδωκε, διέταξε δὲ νὰ μεταβῶσιν εἰς Ἄργος· ἐκεῖσε ἔπεμψεν αὐτοῖς ἡ κυβέρνησις ὀλίγον ἄλευρον καὶ οὐδὲν πλέον. Ἀλλ’ οἱ ἀνδρεῖοι παλαιμάχοι πεινῶντες, μετὰ δύο ἑβδομάδας, ἀπέστειλαν ἄλλους τριακοσίους, ὅπως ἐξαιτήσωνται βοήθημά τι. Μάτην οἱ δυστυχεῖς ἥρωες ἐδείκνυον τὴν φουστανέλλαν τὴν λερὴ καὶ τὰ ρακώδη αὐτῶν ἐνδύματα· μάτην ἐπεδείκνυντο τὰ αὐτῶν τραύματα· μάτην μετὰ δακρύων ἐπεκαλοῦντο τοὺς ἀγῶνας, τὰς λαμπρὰς μάχας, ἐν αἷς ἔτρεψαν εἰς φυγὴν τοὺς ἐχθροὺς καὶ παρεσκεύασαν τὴν ἐλευθερίαν τῆς πατρίδος. Ἀντὶ παρηγορίας οἱ Βαυαροὶ ἀξιωματικοὶ ἐδείκνυον πρὸς αὐτοὺς περιφρόνησιν· ἡ δὲ κυβέρνησις ἀντὶ βοηθήματος οὐ μόνον μετ’ ἀπειλῶν ἀπέπεμψεν, ἀλλὰ καὶ διέταξεν ἵνα δύο λόχοι τοῦ 19ου βαυαρικοῦ πεζικοῦ τάγματος μετὰ δύο ὀβουζίων, ὅσον τάχος, διασκορπίσωσι τοὺς δυστυχεῖς πολεμιστάς. Καὶ ὡς στερούμενοι μὲν τῶν πάντων καίπερ ἀδικούμενοι δὲν ἀντέστησαν τῇ βίᾳ τῶν κυβερνητικῶν στρατευμάτων· ἀλλὰ διὰ τοῦ βαρβάρου καὶ ἀδίκου τούτου τρόπου οἱ ἀντιβασιλεῖς παρεσκεύαζον ἐχθροὺς τῇ κυβερνήσει καὶ ὑπέθαλπον ἀνοήτως τὴν ἀναρχίαν, τὰς στάσεις καὶ τὴν λῃστείαν. Ἡ ἀντιβασιλεία λοιπὸν διὰ τῶν ἀστόχων αὐτῆς διαταγμάτων καὶ ἐχθροὺς πολυαρίθμους ἐσχημάτισε καὶ τὴν λῃστείαν ἀνεζωπύρησε καὶ τὴν πενίαν ἐπηύξησε, ματαίως δὲ προσεπάθησε νὰ κατευνάσῃ τὴν δικαίαν ἀγανάκτησιν διὰ τῆς γενομένης, τῇ 1ῃ Ἰουνίου 1833, συστάσεως τῆς χωροφυλακῆς ἐκ 1200 ἀνδρῶν, ἐκλεγέντων, ὡς καὶ τῶν ἀξιωματικῶν αὐτῆς, μεταξὺ τῶν ἀπολυθέντων ἀτάκτων. Πρὸς