Ἐν τῇ σημερινῇ συνεδριάσει σκεφθεῖσα, ὅτι ἀπὸ τῆς συστάσεως αὐτῆς, διὰ τὰς παρεμπεσούσας ἀλλεπαλλήλους δυσχερεῖς περιστάσεις, δὲν ἐγένετο μέχρι τοῦδε παρὰ τῆς βασιλικῆς κυβερνήσεως ἡ περὶ τῆς συστάσεως αὐτῆς διακοίνωσις εἰς τὴν ἐν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλην τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν· καὶ θεωροῦσα τὴν τοιαύτην διακοίνωσιν ὡς κανονικὴν καὶ ἀναγκαίαν πρὸς διατήρησιν τῆς πνευματικῆς καὶ δογματικῆς ἑνότητος τῆς ἐν Ἑλλάδι ὀρθοδόξου ἐκκλησίας μετὰ τῆς καθολικῆς τῶν ὀρθοδόξων ἐκκλησίας, ἀποφαίνεται παμψηφεί:
Ἵνα διὰ τοῦ ἐπὶ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν ὑπουργείου ἐξαιτήσηται παρὰ τῆς βασιλικῆς κυβερνήσεως νὰ ἐνεργήσῃ τὴν κανονικὴν ταύτην διακοίνωσιν·
Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ὡς πιστὸς διερμηνεὺς παντὸς τοῦ ἱεροῦ κλήρου τῆς Ἑλλάδος, ἐξαιτεῖται διὰ τοῦ ὑπουργείου τούτου παρὰ τῆς βασιλικῆς κυβερνήσεως, ἵνα διαδηλώσῃ ἐπισήμως πρὸς τὴν Αὐτοῦ Παναγιότητα τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην καὶ τὴν περὶ Αὐτὴν ἱερωτάτην σύνοδον·
Ὅτι, ἐπειδὴ ηὐδόκησεν ὁ Θεὸς τῇ ἀρρήτῳ αὐτοῦ προνοίᾳ νὰ ἀνεγείρῃ τὴν Ἑλλάδα εἰς Βασίλειον Κράτος ὑπὸ τὰ σκῆπτρα τοῦ θεοφρουρήτου καὶ σεβαστοῦ ἡμῶν βασιλέως αὐτόνομον καὶ ἀνεξάρτητον, ἡμεῖς οἱ λαχόντες τῇ τοῦ Θεοῦ χάριτι τὴν πνευματικὴν ποιμαντορίαν τοῦ χριστεπωνύμου τούτου λαοῦ, ἐξεπληρώσαμεν κατὰ τὸ ἐνὸν τα ἱερὰ ἡμῶν καθήκοντα, φυλάξαντες τὴν ἱερὰν παρακαταθήκην, τὴν ὁποίαν ἐνεπιστεύθημεν, καὶ διατηρήσαντες θείᾳ συνάρσει τὴν ὀρθόδοξον ἐκκλησίαν τῆς ἀνεξαρτήτου Ἑλλάδος ἀπρόσβλητον ἐμμένουσαν εἰς τὰ δόγματα τῆς Ἀνατολικῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας καὶ ἡνωμένην ἀναποσπάστως μετ’ αὐτῆς, ὡς μέλος γνήσιον, τῇ ἑνότητι τῆς πίστεως·
Ὅτι ὁ ἱερὸς τῆς Ἑλλάδος κλῆρος ἀπ’ ἀρχῆς ὕψωσε φωνὴν ἐν μέσῳ τῶν ἐθνικῶν Συνελεύσεων, καὶ τὴν μέριμναν τῶν ἐκκλησια-
