μεν ἐπὶ τὴν ζήτησιν ἐν φόβω Θεοῦ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ, ἐν ἀδελφικῇ ὁμονοίᾳ, ἐν πνεύματι εἰρήνης, διαλλαγῆς καὶ ἑνότητος.
Ἀλλ’ ὧ αἰώνιε τῆς μιᾶς, καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς ἐκκλησίας νυμφίε Χριστὲ Ἰησοῦ, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, ὁ εἰπὼν ὅτι «Ὅπου εἰσὶ δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν,» πάρεσο καὶ νῦν ἀοράτως αὐτὸς διὰ τῆς ἐπιπνοίας τοῦ παναγίου σου καὶ τελεταρχικοῦ Πνεύματος, καὶ ὁδήγησον ἡμῶν τὰς βουλὰς καὶ τας διανοίας πρὸς τὴν σὴν εὐαρέστησιν. Ἔγγισον ἡμῖν, ἔγγισον ὁ πανταχοῦ, καὶ ὥσπερ ποτὲ τοῖς θείοις καὶ ἱεροῖς ἀποστόλοις σου, καὶ τοῖς τούτων διαδόχοις, τοῖς θεσπεσίοις ἡμῶν Πατράσι πάντοτε συνῇς, οὕτω καὶ ἡμῖν τοῖς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν κοινωνίαν τοῦ ἁγίου σου Πνεύματος πῆρα τῆς σῆς φιλανθρωπίας ἐξαιτουμένοις, ἕνωσον σαυτὸν ἐν τῇ ἁγίᾳ ταύτῃ Συνόδῳ, ἵνα πρὸς σὲ ἀτενίζοντες, καὶ τῷ παρὰ σοῦ φωτὶ ὁδηγούμενοι, σπουδάσωμεν τηρῆσαι καὶ νῦν, ὡς ἐς δεῦρο τῇ χάριτι τετηρήκαμεν. «Τὴν ἑνότητα του Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης,» πρὸς καταρτισμὸν τῆς ἁγίας ἐκκλησίας, ἣν περιποιήσω διὰ τοῦ ἰδίου σου αἵματος, καὶ ἧς αὐτὸς ὑπάρχεις καὶ κεφαλή, καὶ θεμέλιος, καὶ λίθος ἀκρογωναῖος, καὶ πρῶτος καὶ ἄκρος καὶ αἰώνιος ἀρχιερεὺς καὶ ἀρχιποίμην· ᾧ ἡ δόξα εἰς αἰῶνας ἀμήν.»
«Μετὰ δὲ τὴν ἀγόρευσιν, συγκαθεσθείσης τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης συνόδου τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, ὁ παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κύριος Ἄνθιμος ἀνέγνω τὰ ἑξῆς ἐπίσημον ἐν μεμβράναις γράμμα τῆς τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος, σεσημασμένον τῇ μεγάλῃ τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους σφραγίδι, ἐξαιτουμένην, ἐν ὀνόματι τοῦ ἱεροῦ τῆς Ἑλλάδος κλήρου, τὴν ἀναγνώρισιν τῆς ἀνεξαρτησίας τῆς ἐν Ἑλλάδι ἐκκλησίας καὶ τῆς διοικούσης αὐτὸν Ἱερᾶς Συνόδου.»
