ἱεροδιδάσκαλος· — † ὁ Βαρθολομαῖος διδάσκαλος τῆς θεολογίας· — † ὁ Διονύσιος ἱεροδιδάσκαλος· — † ὁ Γρηγόριος μοναχὸς διδάσκαλος.[1]
Ἀντίζηλος ἀλλὰ κατ’ ἀντίθετον ἔννοιαν τοῦ Θεοφίλου Καΐρη ὑπῆρξεν ἀμαθής τις καὶ φανατικὸς μοναχὸς ἐκ Καλαβρύτων, Χριστόφορος Παπουλάκος καλούμενος, ὅστις περιερχόμενος τὴν Ἑλλάδα καὶ διδάσκων ὅτι πάντα τὰ δεινὰ προήρχοντο ἐκ τοῦ ἑτεροθρήσκου τῆς Βασιλείας, ἐκ τῆς δῆθεν ἀπὸ τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπομακρύνσεως, καὶ ἕνεκα τῶν διαδιδομένων νέων διδασκαλιῶν ἐκ τοῦ Πανεπιστημίου καὶ τῶν Σχολείων, κατετάραττε τὴν ἑλληνικὴν κοινωνίαν. Κέντρον αὐτοῦ ἐποιήσατο ἰδίᾳ ὁ Παπουλάκος τὴν Λακωνίαν, ὅπου παρέπεισέ τινας νὰ στασιάσωσιν σχεδὸν ὑπὲρ αὐτοῦ. Οὐχ ἧττον ὅμως τὸ κήρυγμα αὐτοῦ μετεδόθη καὶ ἀνὰ τὴν ἐκτὸς τοῦ Ἰσθμοῦ Ἑλλάδα, ἐν Κορίνθῳ, Θήβαις, Λεβαδείᾳ καὶ ἀνὰ τὰς Κυκλάδας καὶ Σποράδας, ἐν ταῖς Μοναῖς τοῦ Κράτους καὶ ἰδίᾳ ἐν ταῖς τοῦ ὄρους Ἄθω.
Ταῦτα μαθοῦσα ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἐξέδωκε κατὰ τοῦ ταραξίου τούτου ἀφορισμόν, ἀλλ’ οὐδαμῶς ὅμως κατώρθωσε νὰ μειώσῃ τὴν δημοτικότητα αὐτοῦ· διότι οἱ πολλοὶ ἐπίστευον αὐτὸν ὡς ἅγιον κηρύττοντα τὸν πόλεμον κατὰ τῶν ἀσεβῶν καὶ ἔχοντα δῆθεν τὴν ὑποστήριξιν τῆς Ρωσίας· ὡς ἐκ τούτου ἡ Κυβέρνησις ἀπέστειλε τὴν κορβέταν «Ἀμαλίαν» μετὰ στρατοῦ εἰς Λακωνίαν ὑπὸ τὴν ἀρχηγίαν τοῦ Γενναίου Κολοκοτρώνη, ὅστις, ἐντὸς ὀλίγου, κατώρθωσεν, ἄνευ αἱματοχυσίας νὰ συλλάβῃ τὸν νέον προφήτην, ὁ ὁποῖος δικασθεὶς ἐν Ἀθήναις κατεδικάσθη καὶ ἐκλείσθη πρῶτον μὲν ἐν ταῖς φυλακαῖς Ρίου, εἶτα δὲ ἐν τῇ Μονῇ Ἄνδρου ἐν ᾗ καὶ ἀπέθανε.
Τῶν θρησκευτικῶν τούτων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ἐρίδων καὶ συζητήσεων ἐπωφεληθέντες καὶ οἱ τῶν ξένων δογμάτων καί, ἰδίᾳ οἱ διαμαρτυρόμενοι, οἵτινες, ἀπὸ τῆς ἐπαναστάσεως, ἐγκαταστέντες ἐν
- ↑ Ἐξεδόθη καὶ ἐν ἰδίῳ φυλλαδίῳ εἰς σελίδας 11 εἰς 16ον, ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἐκ τοῦ Πατριαρχικοῦ τυπογραφείου, τῷ 1840.
