ὁ Γούρας Μαμούρης, ὁ διορισθεὶς στρατιωτικὸς διοικητὴς Ἀκαρνανίας ἤρξατο νὰ στρατολογῆ διὰ τὸν κατὰ τῆς Ἀγγλίας πόλεμον, ὡς ἔλεγε· τὸ αὐτὸ ἔπραττεν ὁ Γρίβας, ὁ δὲ Τζαβέλας, ὁ ἥρως Κῖτσος, φρούραρχος Ναυπλίου καὶ ἀρχηγὸς τοῦ ἐν Ἀργολίδι στρατοῦ γράφων πρὸς τὸ ὑπουργεῖον ἐπὶ τῆς διαδοθείσης φήμης περὶ καταλήψεως τῶν φρουρίων ὑπὸ τῶν Ἄγγλων διεκήρυττεν ὅτι: θέλει ἀντιτάξει βίαν κατὰ τῆς βίας, καὶ ὅτι ἐντίμως ἀγωνισθήσεται ὑπὲρ τῆς τιμῆς τῆς Ἑλλάδος».
Ὁ Μαυροκορδάτος, ὁ τῆς ἀντιπολιτεύσεως ἡγέτης, ὃν ἀδίκως κατηγόρουν οἱ περὶ τὴν κυβέρνησιν ὡς μὴ ἐπικρίναντα τὴν ἀγγλικὴν διαγωγήν, παρεῖχε φρονίμους συμβουλὰς πρὸς τοὺς φίλους καὶ ὀπαδοὺς αὐτοῦ περὶ ἠθικῆς ἐνισχύσεως τοῦ τε βασιλέως καὶ τῆς κυβερνήσεως, κατὰ τὰς κρισίμους ἐκείνας τοῦ ἔθνους περιστάσεις· ὁ Σπ. Τρικούπης, ὁ κυρυφαῖος τῆς ἀντιπολιτεύσεως, προθύμως ἐπίσης καὶ μετ’ αὐταπαρνήσεως παρέσχε τὰς ὑπηρεσίας αὐτοῦ καὶ ἀνεχώρησεν ἐσπευσμένως εἰς Παρισίους ὡς ἔκτακτος ἀπεσταλμένος καὶ πληρεξούσιος ὑπουργός· ὡς τοιοῦτος ἀπεστάλη εἰς Πετρούπολιν ὁ Ζωγράφος, καὶ εἰς Κωνσταντινούπολιν ὡς ἐπιτετραμμένος ὁ Πέτρος Δηλιγιάννης, εἰς ἀντικατάστασιν τοῦ, ὡς ἐκ τοῦ θανάτου τοῦ Ἰακώβου Ρίζου Νερουλοῦ (1849) διορισθέντος ἐπιτετραμμένον Ἐμμανουὴλ Ἀργυροπούλου, παυθέντος ἐπὶ ἀβασίμῳ ὅλως προφάσει, ἐξ οὗ ἐστερήθη ἡ Ἑλλὰς ἱκανωτάτου διπλωματικοῦ ὑπαλλήλου, προσληφθέντος ἀμέσως εἰς τὴν ρωσικὴν ὑπηρεσίαν ἐν ᾖ καὶ πάλιν διέπρεψεν· καὶ αὐταὶ αἱ ἐφημερίδες τῆς ἀντιπολιτεύσεως καὶ ἰδίᾳ ἡ Ἀθηνᾶ καὶ ἡ Ἐλπὶς ὁσάκις παρασυρόμεναι ἐπέκρινον τὴν Κυβέρνησιν, ἀπεδοκιμάζοντο ὑπὸ τοῦ Μαυροκορδάτου καὶ τῶν ἄλλων ἀντιπολιτευομένων, ἡ δὲ Ἐλπὶς δημοσιεύουσα εἴδησίν τινα ἐν ᾗ ἐλέγετο ὅτι ὁ ἐν Κωνσταντινουπόλει νέος πρεσβευτὴς τῆς Γαλλίας στρατηγὸς Ὠπὶκ (1848—1851) ἐποιήσατο ἐμπιστευτικὰς ἀνακοινώσεις πρὸς τὸν πρεσβευτὴν τῆς Ἀγγλίας Στάτφορδ Κάνιγγ περὶ τῆς δῆθεν προσεχοῦς ἐγκαταλείψεως τῆς Ἑλλάδος ὑπὸ τῆς Γαλλίας, προὐκάλεσε τὴν ἀγανάκτησιν τῆς ἀντιπολιτεύσεως, καίτοι ἐξ εὐπιστίας μᾶλλον ἢ ἐκ κακοβουλίας ἐδημοσίευσε τὴν εἴδησιν ἐκείνην, ἣν ἀνῄρεσεν αὐτὸς οὗτος ὁ Θουβενέλ. Σύμπας δὲ ὁ ἑλλη-
