«Εἴθε ἡ θεία Πρόνοια νὰ εὐλογήσῃ τοὺς κοινοὺς ἡμῶν ἀγῶνας καὶ νὰ εὐδοκήσῃ νὰ ἐπανακμάσῃ λαμπρότερον ὁ ὡραῖος οὗτος τόπος ὅστις καλύπτει τὴν κόνιν τῶν μεγίστων ἀνδρῶν καὶ τῶν μεγίστων πολιτῶν, τῶν ὁποίων οἱ ἀρχαῖοι χρόνοι ἀποτελοῦσι μίαν τῶν ὡραιοτέρων ἐποχῶν τῆς ἱστορίας καὶ τοῦ ὁποίου τόπου οἱ κάτοικοι εἰς τοὺς τελευταίους καιροὺς ἀπέδειξαν εἰς τοὺς συγχρόνους των, ὅτι ὁ ἡρωισμὸς καὶ τὸ εὐγενὲς φρόνημα τῶν ἀθανάτων προγόνων των δὲν ἀπεσβέσθησαν ἀπὸ τὰς καρδίας των.
- Ἐν Ναυπλίῳ τῇ 25 Ἰαν. 1833.
Ἐν ὀνόματι τοῦ Βασιλέως, ἡ Ἀντιβασιλεία
Ὁ κόμης Αρμανσπεργ, πρόεδρος, Μαουρερ, Εϊδεκ»
Οἱ τὴν προκήρυξιν ταύτην ὑπογράψαντες ἀπετέλουν ἤδη δυνάμει τοῦ ἄρθρου 10 τῆς Συνθήκης τῶν προστατίδων δυνάμεων ὑπογραφείσης τῇ 25 Σεπτεμβρίου 1832 ἀντιβασιλείαν, ἕνεκεν τῆς ἀνηλικιότητος τοῦ βασιλέως. Τούτων ὁ μὲν Ἄρμανσπεργ ἐτιμᾶτο ἐν Εὐρώπῃ ὡς λεπτὸς ἀνὴρ περὶ τοὺς τρόπους, σπουδαῖος οἰκονομολόγος, φιλελεύθερος, ὁ δὲ Μάουρερ ἐπῃνεῖτο ὡς σπουδαιότατος ἐπιστήμων, ὁ δὲ Ἔϊδεκ ἐθεωρεῖτο ὡς ἄριστος διοργανωτὴς τοῦ στρατοῦ καὶ εἰδήμων πολλῶν πραγμάτων συντεινόντων οὐ μόνον εἰς τὴν σύνταξιν στρατοῦ, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν διοίκησιν χώρας. Ἀλλὰ μόλις ἀνέλαβον τὰ ἑαυτῶν ὑψηλὰ καθήκοντα καὶ ἀμέσως ἠγέρθησαν ἀμφιβολίαι περὶ τῆς περιᾳδομένης ἀξίας αὐτῶν. Ὁ λαὸς ἐν δειναῖς διατελῶν στιγμαῖς ἤλπιζεν, ὅτι ταχέως θὰ ἔβλεπε βελτιουμένην τὴν τύχην, ἐφ’ ὅσον ἐπιστεύετο ὅτι πρὶν ἢ κατέλθωσιν οἱ ἀντιβασιλεῖς εἰς Ἑλλάδα εἶχον ἤδη πρότερον, κατὰ τοὺς ὀκτὼ ἀπὸ τοῦ διορισμοῦ αὑτῶν μῆνας, παρασκευάσῃ τὰ πάντα ὡς γινώσκοντες τὴν κατάστασιν τῆς Ἑλλάδος. Ἀλλὰ τάχιστα αἰ ἐλπίδες αὐτῶν ἐξηλέγχθησαν, κατὰ πάντα σχεδὸν, φροῦδαι· τὸ μὲν ὅτι οἱ ἀντιβασιλεῖς ἐλάχιστα γινώσκοντες τὴν Ἑλλάδα καὶ τοὺς Ἕλληνας μετεχειρίσθησαν τρόπους ἀναρμοδίους, ἥκιστα συντείνοντας εἰς ἐπίτευξιν τῶν ὅσων ἐκεῖνοι ἐπεθύμουν, οἱ δ’ Ἕλληνες πάλιν ἀπῄτουν πράγματα, τὰ ὁποῖα οὔτε οἱ ἀντιβασιλεῖς οὔτε ἄλλη
